Κυριακή 9 Μαΐου 2021

Τρέμω, μανούλα! *

 

Στις μανάδες που αποχωρίστηκαν τα παιδιά τους. Στη φρίκη ενός πολέμου. Στο αεροδρόμιο ή σ’ ένα λιμάνι. Από κάποιο τραγικό παιχνίδι της μοίρας. Στις μανάδες που σήμερα θ’ ανάβουν το καντήλι σ’ ένα μνήμα και θα κλαίνε βουβά.

Στις γυναίκες που δεν ένιωσαν τη χαρά της μητρότητας, αλλά έγιναν μανάδες για τα ορφανά του κόσμου.

Στις γιαγιάδες που επιστρατεύτηκαν σε καιρούς ζοφερούς, να ξανακάνουν τη μητρική τους θητεία, και να σταθούν φύλακες άγγελοι στα παιδιά και στα εγγόνια τους.

Στις μανάδες μας που παλεύουν γενναία με το γήρας, την αρρώστια ή και την ανημπόρια. Τα αποστεωμένα τους δαχτυλάκια που, μέρα με τη μέρα, ξεσφίγγουν το κράτημά τους απ’ τη ζωή, είναι αυτά που μας δείχνουν ακόμα το δρόμο. “Προχώρα με το κεφάλι ψηλά και όρθια την ψυχή, μη σταματάς σε κανένα εμπόδιο!”

Στις ακριβές μας μανάδες που μας δίδαξαν με τα ισχνά τους μέσα, την ύψιστη τέχνη της αγάπης. Και κάθε τους δάκρυ αποχωρισμού, είναι και μια σταλιά απ’ την ψυχή τους. Που κάνει τον κόσμο πιο όμορφο.

* Ο τίτλος της ανάρτησης είναι απ’ τον στίχο της Μυρτιώτισσας (λογοτεχνικό ψευδώνυμο της Θεώνης Δρακοπούλου) στο ποίημά της «Μανούλα»

 


//Αν με πηγαίναν αύριο στην κρεμάλα

μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα

ξέρω ποιανού το δάκρυ στάλα στάλα

θα ’πεφτε από τα μάτια τα μεγάλα

μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα//

“Ένας ευαίσθητος ληστής” του Νίκου Γκάτσου

"Σα νάμαι, λένε, από τη Σπάρτη
έχω παιδί τον Πρώτο Αντάρτη―
κι εσύ τ’ αντέχεις, βρε καρδιά μου!"



Ο επίλογος δεν θα μπορούσε να είναι άλλος απ' το τραγούδι του αξέχαστου Καζαντζίδη 
"Μάνα μου". 
Α ρε Στελάρα... να είστε και οι δυο σας καλά εκεί πάνω ♥


19 σχόλια:

  1. Το πιο όμορφο αφιέρωμα για τις μανούλες που είναι δίπλα μας κι αυτές που ζουν στην καρδιά μας.

    Στης ιστορίας το διάσελο όρθιος ο γιός πολέμαγε, κι η μάνα κράταε τα βουνά, όρθιος να στέκει ο γιός της. (Νικηφόρος Βρεττάκος)
    Μάνα.....ήσουνα στήριγμα κι η πιο γλυκιά παρέα μου, η πρώτη λέξη μου Μάνα, κι η τελευταία μου (Στέλιος Καζαντζίδης)
    Δεν ξέρω αν χρειάζονται παραπάνω λόγια.....
    Εκείνες οι βαθιές ρυτίδες, οι μεγάλες χαρακιές που σμίλεψε ο χρόνος στου προσώπου της την ομορφιά, ιστορούσανε τα μύρια βάσανά της. (Ελένη Χωρεάνθη)
    Βαθιά συγκινημένη Μαρία μου σ' ευχαριστώ!
    Χρόνια Πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννίκα μου, σ' ευχαριστώ που εμπλουτίζεις με τόσο υπέροχες αναφορές, το αφιέρωμα στη γιορτή αυτή.
      Συγκινημένη κι εγώ, σου στέλνω την αγάπη και τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  2. Πολύ με συγκίνησες απόψε. Ειδικά με τα αποστεωμένα τους δαχτυλάκια να ξεσφίγγουν το κράτημά τους απ’ τη ζωή, με διέλυσες!
    Το ωραιότερο αφιέρωμα στο πιο ιερό πρόσωπο της ζωής κάθε ανθρωπου.
    Χρόνια πολλά Μαρία μου και είμαι σίγουρη ότι είσαι μια μάνα που τα παιδιά σου θα περηφανεύονται για σένα
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το ωραιότερο αφιέρωμα στις μανούλες μας.
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα.
    Συνεχίζουμε ακάθεκτοι και φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μανούλες! Μια λέξη που θα μπορούσε να τις περιγράψει είναι η αγάπη, απέραντη αγάπη για τα παιδιά της και για κάθε παιδί.
    Πολύ ωραίο αφιέρωμα.
    Καλή εβδομάδα Μαρία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς Ελένη μου, απέραντη και άδολη αγάπη.
      Χρόνια σου πολλά ♥

      Διαγραφή
  5. Τον Σεπτέμβρη φέτος θα "κλείσει" ένα χρόνο που η μητέρα μου, έφυγε.
    Μπορεί να ήταν 94 δεν παύει να είναι μια βαθιά απώλεια που βίωσα την ημέρα που όλες οι μάνες του πλανήτη "γιόρταζαν" (όσες τουλάχιστο το γνώριζαν ή ήταν μάνες). Με πήρε τηλέφωνο ο γιος μου να μου ευχηθεί και τότε είδα πως πια δεν μπορώ να πω "Χρόνια Πολλά" μαμά...
    Να τις τιμάτε τις μανούλες σας όσο τις έχετε και όπως εσύ Μαρία να αφιερώνετε ότι πιο όμορφο έχετε στη καρδιά σας!
    ΑΦιλάκια τρυφερά και Χρόνια Πολλά και σε ένα Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι νωπό ακόμα το "τραύμα"... σε καταλαβαίνω Στεφανία μου.
      Χρόνια μας πολλά και γερές αντοχές να έχουμε ♥

      Διαγραφή
  6. Είσαι και η ίδια Μάννα! Έχεις την ευλογία.
    Ανοίγεις την καρδιά σου και εκφράζεσαι. Αχ βρε Μαρία, πόσο μας συγκινείς! Έχεις αυτό το χάρισμα που το έχω νιώσει στη ζωή μου από το λόγο σου πολλές φορές. Μια ακόμα.
    Ύμνος στις Μαννάδες όλου του κόσμου Μαρία μου γλυκιά.
    Την καλησπέρα μου και καλή βδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα με συγκινεί ο ζεστός σου λόγος.
      Να είσαι καλά, βρε Γιάννη μου...

      Διαγραφή
  7. Ενα μεγάλο ΝΑΙ στο αφιέρωμα σου Κανελλάκι μου για τις μάνες που έχουν τα παράσημα της αγάπης στο μπέτη τους χωρίς να νοιάζονται αν τα θωρούν οι άλλοι...εκείνες το ξέρουν και φτάνει.
    Με συγκίνησε και με έφερε πολλά χρόνια πίσω η ανάρτηση σου σήμερα!!
    Χρόνια πολλά και σε σένα μανούλα Κανελλάκι!! την αγάπη μου πάντα φιλώ σε Σ.Λ.❤🌻🌼

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τον απέραντο σεβασμό και την αγάπη μου, σου στέλνω Ρούλα μου.
      Ο μπέτης σου (τι ωραία λέξη!) είναι γεμάτος παράσημα ♥

      Διαγραφή
  8. Με συγκίνησες ατιμούλι, πρωί πρωί μου έφερες ένα κόμπο στο λαιμό και δάκρυ στην άκρυ. Είναι ότι καλύτερο διάβασα σαν αφιέρωμα δώρο στη μάνα.θα σου πω απλά πως όταν μεγαλώσει κανείς σαν κι εμένα...όταν η μητέρα έχει φύγει πολλά χρόνια πρι, διαβάζοντζς κάτι τέτοιο...λες " μανούλα μου" και αποζητάς εκείνη την αγκαλιά που χωρούσε και αγκάλιαζε κάθε σου πρόβλημα..εκείνη την μοναδική αγκαλιά πουόμοια της δεν υπάρχει φίλη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχω λόγια μετά απ' αυτό το σχόλιο.
      Μια τεράστια αγκαλιά και το σεβασμό μου, αγαπημένη μου Γεωργία ♥

      Διαγραφή
  9. χρόνια σας πολλά αγαπημένη μου!!!
    να σας χαιρόμαστε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.