Δευτέρα 21 Απριλίου 2025

Intercity 62

[ είναι ντροπή να μιλάτε για την ασφάλεια των τραίνων

χούγιαξε ο θυμωσιάρης υπουργός ]

 


- Δ ε ν  έ χ ω  ο ξ υ γ ό ν ο- Από πού μας παίρνετε;- Δ ε ν  έ χ ω  ο ξ υ γ ό ν ο- Πρέπει να δώσετε συντεταγμένες- Δ ε ν  έ χ ω  ο ξ υ γ ό ν ο- Κυρία δεν σας ακούω καθαρά- Δ ε ν  έ χ ω  ο ξ υ γ ό ν ο- Πάρτε καλύτερα την πυροσβεστική εγώ ένας απλός ανεκπαίδευτος υπάλληλος είμαι

- Δυστύχημα από ανθρώπινο λάθος ήταν μην το κάνουμε και θέμα- Ποιος νοιάζεται για το δυστύχημα τι θα πω στα κανάλια να μου γράψετε- όχι δύσκολες λέξεις δεν έχω πιει καφέ ακόμα- και μπορεί να τις ξεχάσω

- Προέχει να μη χάσετε την ψυχραιμία σας- σπορ ντύσιμο- κεφάλι χαμηλωμένο- να ελαφροπατάτε στα χαλάσματα- προσοχή μην γλιστρήσετε- το πεδίο είναι διάσπαρτο με καμένες σάρκες

- Σε απευθείας σύνδεση η πρόεδρος αγγίζει τις λιωμένες λαμαρίνες- ρίγη συγκίνησης- ένας εργάτης που φτυαρίζει συντρίμμια παραπέρα φτύνει μια ροχάλα- αν ο άνεμος συναινούσε θα την έριχνε πάνω της- μα κι αυτός αντίθετος ήταν

- Σας πάει περίφημα το πένθος αγαπητή μου- ίσως μια πέρλα θα ταίριαζε καλύτερα με τις αφέλειές σας- λίγο άστοχο βέβαια να τρίψετε τις παλάμες σας μετά τις λαμαρίνες- ένας παλιός γραφειοκράτης το είχε κάνει κάποτε και θυμάστε το τέλος του- αυτός που έστειλε τον Χριστό στο σταυρό ξέρετε

- «Ψάχνω το κορίτσι μου- σ’ αυτό το βαγόνι ήταν σας λέω- βρήκα ένα παπούτσι πεταμένο- πού τους πάτε- πόσους βγάλατε- διώξτε τις γαμημένες δαγκάνες- σκάβουν τις σάρκες των παιδιών μας- Ο Παναγιώτης είχε γενέθλια σήμερα»- Είστε όλοι για τα μπάζα και βγάλτε επιτέλους το σκασμό

- Μία πρόεδρος- ένας πρόεδρος- κάποιος υπουργός (αφράτος και αγουροξυπνημένος)- κάτι  υφυπουργοί- ένα λεφούσι αναρμόδιοι- ερπύστριες- θηριώδεις εκσκαφείς- αναιδή παπούτσια σουλατσάρουν επί πτωμάτων- «πες του να μη γελάει ο μ@λάκας»- πρόεδρε σκεφτείτε κάτι δυσάρεστο και διατηρείστε εμβριθές ύφος μπροστά στις κάμερες- τι είναι «εμβριθές»;- φραπέδες και φρεντοκαπουτσίνοι ακουμπισμένοι στο κουφάρι ενός βαγονιού- από μέσα μυρίζει καμένη σάρκα

- Ένθα ουκ έστι πόνος ου λύπη ου στεναγμός αλλά ζωή ατελεύτητος- Ελεήστε μας χριστιανοί δώστε μας μια ανάσα οξυγόνο χριστιανοί- σκασμός τέκνα μου μιλάει ο κύριος πρωθυπουργός- «είμαι βαθύτατα συγκλονισμένος με τη θυσία αυτών των παιδιών»- απ’ τα χαλάσματα σέρνονται διαμελισμένα σώματα ΔΕΝ έχει γιατρούς ΔΕΝ έχει ασθενοφόρα Χ Α Ο Σ- Μη χάσουμε την εξουσία και για ένα κ@λοτραίνο τώρα- Αλληλούια- Ό,τι δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις με επιχειρήματα το εκμαυλίζεις- νόμος

- Βγάλανε ευθύς τη διάτα: Μπαζώστε- Δι’ ευχών των αγίων πατέρων ημών- Ας έχει προσωπικά αντικείμενα καρφάκι δε μου καίγεται ΜΠΑΖΩΣΤΕ- Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός- άκαυτα υπολείμματα σε σακούλες πλαστικές- Ανάπαυσον ο Θεός τους δούλους σου- «Το κύρος της πατρίδας μας πλήττεται αν μιλήσετε εκτός συνόρων»- «Ψάξτε τις σακούλες μπορεί να βρείτε κάτι να θάψετε»- «Ο κρατικός μηχανισμός λειτούργησε στην εντέλεια»- Μακάριοι οι κλαίοντες και καιόμενοι νυν- «Και γενικότερα: Μην φωνασκείτε θα εύρετε παρηγορίαν εις τους κόλπους της εκκλησίας»- Αμήν

Κι ύστερα κηρύχθηκε ένα δοξαστικό τριήμερο πένθος

(τσιγγουνιές θα κάνουμε;)

Και άπαντες οι μπουλντοζιέρηδες

επέστρεψαν στα λημέρια τους

αλληλοχειροκροτήθηκαν

και όρμησαν στο κυλικείο της βουλής

(εκείνο το κορίτσι στο κυλικείο του τραίνου εξαϋλώθηκε)

και ανάμεσα σε χαχανητά και ρεψίματα

δήλωσαν βέβαιοι για την επανεκλογή του θυμωσιάρη υπουργού

εις την ένδοξη περιφέρειάν του.

Όπερ και εγένετο.

 


Η συμμετοχή μου στο 33ο Συμπόσιο Ποίησης που οργανώθηκε απ’ την Αριστέα μας στο blog «Η ζωή είναι ωραία»

Φωτογραφία: εικαστικό του ζωγράφου Δημήτρη Αστερίου

------------------------------------------------------------------------

ΥΓ. Θερμές ευχές και συγχαρητήρια σ’ όλους τους φίλους που συμμετείχαν στο συμπόσιο. Και τα εύσημα στην οικοδέσποινα του συμποσίου, την Αριστέα μας. Για την επιλογή της λέξης «οξυγόνο» (πάντα της αρέσει να βουτάει σε βαθιά νερά) και για την άρτια οργάνωση. 

 

35 σχόλια:

  1. Απλή -απτή- αποτύπωση της πραγματικότητας μέσα από τις λέξεις σου. Ένα θέμα που παίρνει το οξυγόνο από όλους μας.
    Συγχαρητήρια Μαρία και σε ευχαριστούμε γι' αυτό που μας χάρισες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ ευχαριστώ Γιώτα, για την παρουσία σου & τη συμμετοχή σου!
      Αυτό το συμπόσιο ήταν πολύ φορτισμένο και δεν θα ησυχάσουμε αν δεν επέλθει η δικαίωση.
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  2. Μαρία μου, αγαπημένη μου φίλη.
    Αντιλαμβάνεσαι ότι η μη ψήφος μου στο δημιούργημά σου, ούτε κατά διάνοια, σημαίνει "απόρριψη". Το νιώθεις αυτό, το ξέρεις. Απλά έδωσα έμφαση σε καθαρά ποιητικές δημιουργίες για λόγους αρχής.
    Το "Intercity 62" είναι μια θεατρική δημιουργία που άνετα θα το παρομοίαζα με το "Μεγάλο μας Τσίρκο", καθώς αφηγείται καλλιτεχνικά όλη την εγκληματική τραγωδία με το δικό σου λογοτεχνικό λόγο.
    Μαρία μου, σε ευχαριστούμε για κάθε αύρα που προσθέτεις στα δρώμενά μας, μοιράζοντας το φωτεινό σου κόσμο μαζί μας.
    Χρόνια πολλά, κορίτσι μου, με την καρδιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου αγαπημένε... αντιλαμβάνεσαι ότι αντιλαμβάνομαι την αξία της συμμετοχής μας και ότι μόνο αυτή μετράει για μένα. Ιδιαίτερα γι' αυτό το συμπόσιο, η βαθμολογία ήταν αδιάφορη. Φτάνει που εκφράσαμε το συναίσθημα και μνημονεύσαμε, ο καθένας με τον τρόπο του, το έγκλημα αυτό.
      Σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου που με τιμούν πολύ!
      Χρόνια σου πολλά, Γιάννη μου και πάντα με το βλέμμα μας στον άνθρωπο.

      Διαγραφή
    2. Ακριβώς αυτό, κορίτσι μου!

      Διαγραφή
  3. Τι όμορφο το σχόλιο του Γιάννη μας!

    Η συμμετοχή σου ήταν ένα μανιφέστο, το ένιωσα σαν μια ανάγκη σου που περίμενε καιρό να μπει στο χαρτί (εγώ και το Συμπόσιο υπήρξαμε απλά η αφορμή) μια χύτρα που σιγόβραζε και απλά ξεχείλισε.
    Ήταν πραγματικά για μένα μια συμπύκνωση και περίληψη του τι θα ακολουθούσε. Μια ας το πούμε ιστορική αναδρομή, πριν διαβάσουμε τα ποιήματα της Ελένης, του Γιάννη, και τόσων άλλων φίλων που έγραψαν για το έγκλημα στα Τέμπη, με κάθε λέξη σου να είναι τόσο σωστά επιλεγμένη.
    Κείμενο; Ποίηση; Ποιος νοιάζεται, όταν διαβάζει τα λόγια σου, όταν θυμάται, όταν βλέπει ολοζώντανες μπροστά του τις εικόνες;
    Κανελλένια μας, στόχος επιτεύχθη!
    Ολόθερμα σε ευχαριστώ! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η απόφασή σου να μπει ως προμετωπίδα στα ποιήματα των φίλων, με βρήκε απόλυτα σύμφωνη. Και σ' ευχαριστώ για τον τρόπο που το χειρίστηκες! Ήταν όντως η θρυαλίδα για όλους μας αυτό το συμπόσιο. Μακάρι να βρουν απήχηση οι κοινές μας ευχές...
      Αριστέα μου, ο στόχος τώρα είναι να αποσυμπιεστείς και να ξεκουραστείς.
      Ολόθερμα και ολόκαρδα "ευχαριστώ" σε 🧡

      Διαγραφή
  4. Η αλήθεια στην αποκορύφωσή της Κανελλάκι μου με τον τρόπο που ξέρεις εσύ να την δίνεις εκεί που πρέπει. Μέσα στην τραγικότητα της ανάγλυφες οι εικόνες περνούσαν μπροστα από τα μάτια μας! Ναι έτσι έπρεπε να ειπωθούν τα γεγονότα. Γι αυτό και ήταν ένα από αυτά που ξεχώρισα!
    Συγχαρητήρια για την συμμετοχή σου .Σε ευχαριστούμε πολύ Κανελλάκι μου. Σ.Λ. Χρόνια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ αγαπημένη μου!
      Ευχές πολλές και όλα τα ΣΛ απ' την καρδιά μου 🧡

      Διαγραφή
  5. Συγχαρητήρια Μαρία μου για την συμμετοχή σου! Δυνατή και ξεχωριστή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ, Κική μου!
      Πολλά συγχαρητήρια και για τη δική σου ξεχωριστή συμμετοχή!
      Σε φιλώ γλυκά.

      Διαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Με λιτό, περιγραφικό λόγο, γεμάτο όμως με εικόνες και συναισθήματα, με μετέφερες σε κείνες τις τραγικές ημέρες, τις οποίες οφείλουμε να μην ξεχάσουμε ποτέ! Νιώθω λύπη από τη μία και οργή από την άλλη! Οργή με όλο αυτό το οποίο πρέπει να υπομένουμε, τη δυσωδία μέσα στην οποία πρέπει να ζούμε, ψάχνοντας κάπου μια χαραμάδα λύτρωσης!
    Την Καλημέρα μου, Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοινή η ασφυξία που νιώθουμε, Βασίλη. Είναι πρωτόγνωρα αυτά που βιώνουμε και η διαπίστωση πως σ' αυτό το σαραβαλιασμένο "τραίνο" ταξιδεύουν τις ζωές τους τα παιδιά μας. Σ' ευχαριστώ πολύ για την παρουσία και το σχόλιό σου!
      Χρόνια πολλά και κάθε καλό στην οικογένειά σου!

      Διαγραφή
  8. Μαρία μου, χρόνια πολλά!
    Κατ' αρχάς συνυπογράφω το σχόλιο του Γιάννη μας παραπάνω.
    Το ίδιο με εκείνον έπραξα κι εγώ. Επίσης, πώς να βάλει κανείς σε διαδικασία ψηφοφορίας ένα τέτοιου επιπέδου καταγγελτικό κείμενο, την ίδια τη ζωή ίσως στα πιο τραγικά και μαύρα της σημεία. Το θεωρώ υπεράνω όλων.
    Αποτύπωσες σε λέξεις και εικόνες όσα σκεφτόμαστε και νιώθουμε. Κάθε πρόταση εξαγριώνει και πονάει, όπως δηλαδή όλο αυτό που συνέβη και συμβαίνει. Εκμαυλισμός του πνεύματος και της ψυχής. Ξεκάθαρα ζούμε στην εποχή των τεράτων. Ήθελα να γράψω για τις ύαινες στην πιο άγρια μορφή τους, όμως δεν αρκεί και αδικώ τα συγκεκριμένα ζώα που προσφέρουν κάτι χρήσιμο στη γη. Τα τέρατα; Όχι! Και μια "ροχάλα" όπως γράφεις, μοιάζει σταγόνα στον ωκεανό που απαιτείται για να τους πνίξει. Μα θα έρθει η ώρα που θα πνιγούν στην ίδια τη βρωμιά τους, πάντα έρχεται...
    Συγγνώμη για οργισμένα λόγια, μα τα συναισθήματα είναι ίδια με τα δικά σου και πολλών άλλων.
    Να είσαι καλά, κορίτσι μου, να γράφεις, να ξεμπροστιάζεις και να καθηλώνεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Aλίμονο αν δεν διατηρούσαμε τον οργισμένο λόγο μας, Γλαύκη μου.
      Κι αν φτάσαμε σ' αυτή την κατάντια είναι γιατί κάποιοι επιλέγουν τη λήθη και το κουκούλωμα. Σ' ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σου και χάρηκα πολύ τη συνεύρεσή μας στο συμπόσιο.

      Διαγραφή
  9. Το Κανελλάκι που αγαπάμε! Μπράβο, Μαρία μου, η φωνή σου φωνή μας!
    Αφήνω πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να 'σαι καλά Αλεξάνδρα μου!
      Χάρηκα τόσο που ξαναβρεθήκαμε στης Αριστέας, μετά από τόσο καιρό... 🧡

      Διαγραφή
  10. Μαρία μου χαίρομαι κάθε γραπτό σου κείμενο, ποιητικά φορτισμένο, επίκαιρο, τολμηρό, με ιδιαίτερη ευαισθησία στα κοινωνικά ζητήματα. Λέξεις απλές που ωστόσο έχουν βαρύτητα και δυνατή κριτική διάθεση. Σε αυτή την καλλιτεχνική έκφραση που στοχεύει στο συναίσθημα αλλά και στο στοχασμό, πολλά-πολλά συγχαρητήρια!
    Χριστός Ανέστη Μαρία μου! Χρόνια Πολλά με υγεία και αγάπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχές κι από μένα, Αννίκα μου.
      Σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου και για την πάντα ευαίσθητη ματιά σου.
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  11. Συντρίμμια και στη καρδιά μου Μαρία μου, που δεν θάβονται με τίποτα...
    Μπράβο για τη συμμετοχή σου που πάντα αφήνει το μοναδικό της αποτύπωμα!
    Χρόνια Πολλά με πολλά ΑΦιλιά αγάπης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνια πολλά και καλή μνήμη να έχουμε, Στεφανία μου.
      Να μην ξεχάσουμε και να μην ξεχαστούν τόσες αδικοχαμένες ψυχές...
      Την αγάπη μου 🧡

      Διαγραφή
  12. Χριστός Ανέστη!
    Μακάρι να αναστηθούν και τα παιδιά μας, τα 57 παιδιά μας, Μαρία μου!
    Γροθιά στο στομάχι, το δικό μας, όχι των άλλων, είναι η δική σου κατάθεση ψυχής!
    Θα πρεπε να τοιχοκολληθεί παντού κι αυτό κι όλα τα άλλα ποιήματα των φίλων μας!
    Ήταν η πρώτη μου επιλογή!
    Δεν μπορούσα να ξεκολλήσω από τις εικόνες που έβλεπα εμπρός μου.
    Ο Θεός να δώσει να δικαιωθούν όλες οι ψυχούλες και τα φαντάσματα που έμεινα πίσω να παλεύουν γιαυτό.
    Να είσαι καλά.
    Σε φιλώ.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλες οι περιγραφές είναι ένα μικρό χρονικό των γεγονότων, Ρένα μου.
      Δυστυχώς, πέρα απ' το τραγικό συμβάν, επικράτησε η ύβρις και η ασέβεια προς τους νεκρούς. Σ' ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου!
      Φιλιά πολλά...

      Διαγραφή
  13. Χριστός Ανέστη! Μαρία μου, δε θα μπορούσε το Αριστάκι να διαλέξει κάτι καλύτερο, απ' τη συμμετοχή σου για εισαγωγή στο Συμπόσιο.
    Προσωπικά, δεν το συμπεριέλαβα στη βαθμολογία μου, αν και με άγγιξε, γιατί δεν μου έβγαλε ποίηση το μεγαλύτερο μέρος του.
    Είναι ωστόσο, ένα σκιαγράφημα της υπόθεσης των Τεμπών, τόσο to the point, καλογραμμένο και με το ανάλογο συναισθηματικό φορτίο δοσμένο, που μετά από χρόνια αν κάποιος θέλει να μάθει για το έγκλημα των Τεμπών, μπορεί να διαβάσει αυτό και αρκεί.
    Να είμαστε καλά να ανταμώνουμε στα δρώμενα μας. Μακάρι ποτέ ξανά, να μην αξιωθούμε να γίνουμε θεατές τέτοιου εγκλήματος και μακάρι οι ψυχές αυτών των ανθρώπων να δικαιωθούν!
    Σε φιλώ γλυκά.
    ΥΓ: Αυτό το "από που μας παίρνετε;" πόσο θα ήθελα να μην είχε συμβεί και απλά να το 'χες σκεφτεί. Τι αγωνία βίωσαν αυτοι οι άνθρωποι, βλέποντας μια χαραμάδα φωτός στην αναζήτηση βοήθειας και τελικά είδαν τον θάνατο τους. Δεν μπορώ να το σκέφτομαι! Δεν το αντέχω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου, σ' ευχαριστώ για τα σχόλιά σου.
      Αυτό που αναφέρεις στο υστερόγραφό σου, είναι απόσπασμα απ' τα ηχητικά και είναι αληθινός διάλογος με το 112 και με μια άτυχη κοπέλα που προσπάθησε να καλέσει βοήθεια απ' το κινητό της. Χάθηκε πολύτιμος χρόνος με την πλήρη ασχετοσύνη των υπαλλήλων που αποδείχτηκε ότι, αν και στελεχώνουν μια πολυδιαφημισμένη και κρίσιμη γραμμή βοήθειας, είναι αναποτελεσματικοί και επικίνδυνοι.
      Να είσαι καλά βρε Μαρινάκι...

      Διαγραφή
    2. To ξέρω, το άκουσα, γι ' αυτό αναφέρω ότι θα ήθελα απλά να το 'χεις σκεφτεί και να μη το έχουν βιώσει οι άνθρωποι στις τελευταίες τους στιγμές. Είχαν μια αχτίδα ελπίδας μέσα στο σκοτάδι, οτι θα καλούσαν δηλαδή σε βοήθεια και τελικά είδαν τον θάνατο τους.
      Δεν άκουσα παρ' όλα αυτά μετά τη δημοσιοποίηση των ηχητικών, αν δόθηκε εντολή για εκπαίδευση όλων των εργαζομένων.
      Τι να πεις...
      Δεν υπάρχουν λόγια.
      Και εσύ να 'σαι καλά Μαρία μου, που δε χάνεις αφορμή να μας προβληματίζεις.

      Διαγραφή
  14. This was heartbreaking to read—raw, unfiltered, and painfully honest. It speaks the truth so many try to bury beneath protocol and press releases. You’ve given voice to the silence, and that takes courage.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Χριστός Ανέστη Μαρία μου. Ναι έτσι έγιναν ακριβώς. Και είναι μαχαιριά στην καρδιά κάθε φορά που το διαβάζω. Δεν το επέλεξα όμως γιατί δεν το είδα ως ποίημα. Μακάρι να μην ξ ανασυμβεί ποτέ κάτι ανάλογο αλλά δεν ελπίζω και πολλά
    Καλή συνέχεια κοπέλα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου, μηδαμινής σημασίας οι ψήφοι μας για ένα τόσο τραγικό θέμα που είχε αυτή τη φορά το συμπόσιο. Τα βλέμματα όλων μας είναι στραμμένα στις εξελίξεις και η αλήθεια είναι ότι ο καιρός περνάει και η δικαιοσύνη περί άλλων τυρβάζει... Και το "μπάζωμα" συνεχίζεται. 😟
      Την καλησπέρα μου, Αννούλα μου

      Διαγραφή
  16. Θα μας στοιχειώνουν αυτές οι εικόνες της καταστροφής, της σαπίλας, της ξεδιαντροπιάς αντίκρυ στον αβάσταχτο πόνο, στους άδικους θανάτους, στην αντάρα της ψυχής των ανθρώπων που... έχουν ψυχή. Ας αποδοθεί επιτέλους δικαιοσύνη!
    Πολύ δυνατό το κείμενό σου Μαρία μου. Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως αυτή είναι η σωστή λέξη. "Μας στοιχειώνουν". Οι φωτογραφίες των παιδιών, οι αγώνες των συγγενών, οι προσβλητικές συμπεριφορές των υπευθύνων, το κουκούλωμα και η παραπληροφόρηση στα ΜΜΕ...
      Μαρία μου, σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο. Κι εσύ να είσαι καλά!

      Διαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.