Κάποτε,
όταν ήμασταν παιδιά, είδαμε κρεμασμένα στον τοίχο του σπιτιού τον κόκκινο
σκούφο του κοριτσιού, τη νυχτικιά της γιαγιάς, τη μουσούδα του λύκου και το
ψαλίδι του κυνηγού. Η περιέργεια της ηλικίας και το ρίσκο του παιχνιδιού μάς
οδήγησαν ενστικτωδώς στο μοίρασμα των ρόλων, ενώ η μαγεία του μύθου και η
εμπειρία της μεταμόρφωσης δημιούργησαν τον εθισμό μας στην υποκριτική. Από
τότε, υποδυόμαστε τακτικά και εναλλάξ τα πρόσωπα της ιστορίας, πότε
καταπίνοντας και πότε ελευθερώνοντας ο ένας τον άλλον.
~
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Ειρήνη
Ρηνιώτη | Απ’ την ποιητική της συλλογή “ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ”| εκδ. ΑΓΡΑ | σελ. 12
Πίνακας ζωγραφικής: Γιώργος Ρόρρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.