Κάποτε,
όταν ήμασταν παιδιά, είδαμε κρεμασμένα στον τοίχο του σπιτιού τον κόκκινο
σκούφο του κοριτσιού, τη νυχτικιά της γιαγιάς, τη μουσούδα του λύκου και το
ψαλίδι του κυνηγού. Η περιέργεια της ηλικίας και το ρίσκο του παιχνιδιού μάς
οδήγησαν ενστικτωδώς στο μοίρασμα των ρόλων, ενώ η μαγεία του μύθου και η
εμπειρία της μεταμόρφωσης δημιούργησαν τον εθισμό μας στην υποκριτική. Από
τότε, υποδυόμαστε τακτικά και εναλλάξ τα πρόσωπα της ιστορίας, πότε
καταπίνοντας και πότε ελευθερώνοντας ο ένας τον άλλον.
~
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Ειρήνη
Ρηνιώτη | Απ’ την ποιητική της συλλογή “ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ”| εκδ. ΑΓΡΑ | σελ. 12
Πίνακας ζωγραφικής: Γιώργος Ρόρρης
Ανατρίχιασα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι με τον πίνακα και με τους στίχους και με τα συναισθήματα πίσω από τα λόγια.
Θεωρώ πως επειδή ασχολείσαι και με την υποκριτική, μπορείς να δεις περισσότερα σε αυτή την εμπειρία της μεταμόρφωσης που αναφέρεται.
Ευχαριστώ για το μοίρασμα!
Να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!
Μάλλον στους ρόλους που εκούσια ή ακούσια ερμηνεύουμε στη ζωή μας, αναφέρεται η ποιήτρια. Πότε θύματα και πότε θύτες...
ΔιαγραφήΚαλημέρα Κική και σ' ευχαριστώ για το σχόλιο!
Ο πίνακας ζωγραφικής με μάγεψε, Μαρία μου! Τι φτιάχνει ο κόσμος! Όπως και τα λόγια αλλά και τα νοήματα, τα συναισθήματα πίσω από αυτά. Ομόρφυνε η Δευτέρα μας με την ανάρτησή σου, κοπέλα μου, να είσαι καλά. Σε φιλώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι όντως, είναι πολύ δυνατά και τα δύο.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ, Γιάννη, & καλή εβδομάδα εύχομαι!
Μαρία μου, επέλεξες ένα κείμενο που μπορεί νοηματικά να ξεκινά από την παιδική ηλικία και το γνωστό μα απόλυτα πολύτιμο παιχνίδι ρόλων έως το τέλος του ανθρώπου, ο οποίος υποδύεται διαφορετικούς ρόλους κάθε φορά στη ζωή του, αφού μέσα του υπάρχουν όλοι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό, όπως και η επιλογή του πίνακα!
"αφού μέσα του υπάρχουν όλοι (οι ρόλοι)"
ΔιαγραφήΑπ' τα πρώτα πράγματα που διδαχτήκαμε στο θεατρικό εργαστήρι.
Την καλημέρα μου Γλαύκη και σ' ευχαριστώ πολύ!
¨ ….από τότε υποδυόμαστε εναλλάξ τα πρόσωπα της ιστορίας…….¨ μήπως Μαρία μου δεν είναι αλήθεια; Πολλές φορές υποδυόμαστε ένα ρόλο που είναι κόντρα στον δικό μας κόσμο, επειδή η κοινωνία μας τον επιβάλλει, ή γιατί από μόνοι μας επιλέγουμε, λόγω συνθηκών ή και χαρακτήρα. Δυστυχώς οι ανάγκες της κοινωνίας προσδιορίζουν το ρόλο μας. Άλλοτε θύτης, άλλοτε θύμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά Μαρία μου!
Στο ποίημα της Ειρήνης, που προσωπικά το βρίσκω εξαιρετικό, ο καθένας μας δίνει τη δική του ερμηνεία. Και ναι, θα συμφωνήσω μαζί σου πως πολλές φορές καλούμαστε να παίξουμε κόντρα ρόλους, γιατί οι συνθήκες το επιβάλλουν.
ΔιαγραφήΝα έχεις έναν καλοπόρευτο μήνα, Αννίκα μου!
Ναι όντως, είμαστε τόσο εθισμένοι στην υποκριτική που ξεχάσαμε το αληθινό μας πρόσωπο. Και η εναλλαγή των ρόλων μας γοήτευσε ή μας συνέφερε κάθε φορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ φιλοσοφημένο!
Καλό μήνα Μαράκι μου
Κάπως έτσι συμβαίνει, Αννούλα μου... Ίσως κι αυτή η εναλλαγή ρόλων να συμβάλλει στο να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας και να δαμάσουμε το ΕΓΩ μας.
ΔιαγραφήΦιλί γλυκό και ευχές για τον νέο μήνα!
Αν ο καθένας μας είχε έναν πίνακα, που να τον αντιπροσωπεύει ποιος να ήταν άραγε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΉ αν κάποιες σκέψεις μας συνόδευαν, ποιες θα ήταν αυτές;
Αυτά σκεφτόμουν πριν σου γράψω!
Ίσως σε κάθε φάση της ζωής μας, να ήταν κάτι διαφορετικό, αφού αλλάζουν, οι ρόλοι μας, οι στόχοι μας και μέσα απ' τις αποφάσεις μας ή τις συνθήκες γύρω μας, αλλάζει και ο ρους της ιστορίας μας.
Σε ευχαριστούμε Μαρία μου, για την τροφή για σκέψη.
Καλό ξημέρωμα!
Εύλογα τα ερωτήματά σου. Θα έλεγα να αφηνόμαστε στις όποιες αλλαγές της συνθήκης, χωρίς να χάνουμε τον ηθικό προσανατολισμό μας.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ, Μαρίνα μου!