Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2015

"Προσοχή!... κυκλοφορεί αγάπη"

 Ελάτε τώρα. Ας μην είμαστε ειλικρινείς. Ας πούμε πως είναι ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα ψυγείου, πατιναρισμένα στο χρώμα που έχουν τα πασχαλινά αυγά. Ένα ρομαντικό γεύμα αλά καρτ, σε έλεγκαντ εστιατόριο. Μια σούπερ προσφορά: αφροδισιακό μενού και διανυκτέρευση σε πεντάστερο, μόνο εβδομήντα ευρά. Προσομοιωτής αγάπης σε τιμή ευκαιρίας. “I love you” γαζωμένο σε μπλουζάκια, καρτούλες, βραχιολάκια και γκατζετάκια. Πάντα υποκοριστικά και θλιβερά προβλέψιμα και επαναλαμβανόμενα. Την επόμενη μέρα αποκαθηλώνονται, χώνονται σε πλαστικές σακούλες τζάμπο και περιμένουν υπομονετικά το επόμενο ερωτικό καρναβάλι.
Μωρό μου ξύπνα, φτάσαμε...


Βλέποντας αυτό το ολιγόλεπτο βίντεο απ’ τη Μηχανή του Χρόνου (του Χρ. Βασιλόπουλου), διαπιστώνω πως κρύβει τον ορισμό της απόλυτης αγάπης. 
Ο έρωτας στα χρόνια της λέπρας. «Ο εισερχόμενος να αποθέσει κάθε ελπίδα». Η επιγραφή κοσμούσε την κεντρική πύλη της Σπιναλόγκας. Όποιος έμπαινε μέσα, τελείωνε. Κι όμως ο έρωτας αποδείχθηκε ισχυρότερος απ’ το φόβο για το χτικιό. Ζευγάρια που δεν άντεχαν το χωρισμό, στοιβάζονταν παρέα στις βάρκες που τους οδηγούσαν στο κολαστήριο. Ζήσανε έρωτες, γάμους, γλέντια με γραμμόφωνα και τραπεζώματα, κάνανε παιδιά, στήσανε τις ζωές τους πάνω στις πέτρες και αναμετρήθηκαν με την κόλαση.
Επετειακό απόσπασμα, αξίζει να το δούμε και να το αποθηκεύσουμε στο θυμικό μας.


Τα χρόνια πέρασαν, γίναμε περισσότερο εξελιγμένοι μα λιγότερο άνθρωποι κι αντί να καταργήσουμε τα κολαστήρια, αλλάξαμε απλά την ταμπέλα. Τα παλιά τα κάναμε "αρχαιολογικούς χώρους" και τα σύγχρονα τα βαφτίσαμε Κέντρα Φιλοξενίας”. 
Οι ΣΥΝάνθρωποι που γλυτώνουν το βυθό μιας θάλασσας, εντοιχίζονται στο μοντέρνο αποθετήριο ψυχών. Όσα "κουρέλια" χαλάνε την αισθητική και την ομοιομορφία της σάλας μας, πρεζόνια, οροθετικές γυναίκες, μετανάστες και άστεγοι, τσουβαλιάζονται και "φιλοξενούνται" μακριά απ' τον "υγιή" ιστό της κοινωνίας μας. 
Αντί για το αστέρι που κάρφωναν οι ναζί στις "αντικοινωνικές ομάδες", θα μπορούσαμε ενδεχομένως να χαράζουμε κυνικά στο δέρμα τους ένα:
"I love you"


Μέχρι να φουσκώσει η θάλασσα και να ξερνάει στην πόρτα μας πνιγμένα μωρά, ας γιορτάζουμε ευτυχείς και ανίδεοι, μέρες αγάπης και έρωτα...

Εναλλακτικά, ας φλερτάρουμε λίγο με την ευθύνη μας... 

Ας ερωτευτούμε τις αλήθειες μας...

Κι ας αγαπήσουμε γοητευτικούς ανθρώπους... 

Που αγαπιούνται με φαντασία, τόλμη, πείσμα και τρέλα... 

Σε λάθος πλαίσιο. Δίχως ηλιοβασιλέματα και χρυσαφένιες ακρογιαλιές... 

Αλλά εκεί που ο θάνατος τους βάζει τελεσίγραφα... 

Κι όσες καρδιές σφυροκοπούν κάθε δευτερόλεπτο, 
όχι για επιβίωση, από αγάπη
αν μπορούσαμε να τις ακούσουμε και να συντονιστούμε στον ίδιο παλμό 
θα γινόταν ξαφνικά μια πανανθρώπινη εκκωφαντική συγχορδία 
μόνο έτσι προχωράει ο άνθρωπος στο μέλλον
με κοινό παλμό και βηματισμό ♥♥♥








Φωτογραφικό υλικό απ' τους ιστότοπους:

51 σχόλια:

  1. !!!!!!!!!!!!!! Μαρία μου,αυτή είναι η εναλλακτική μου απάντηση στις παραπάνω προτάσεις σου!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν μπορείς, κάνε τα θαυμαστικά καρδούλες.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Ινώ μου ♥

      Διαγραφή
    2. Μαρία μου, οι δικές μου καρδούλες δεν έχουν τόση αξία!
      Για μένα αξίζει πολλά, εκείνη η καρδούλα πάνω δεξιά στη φωτό, που βρίσκει ''τοίχο'' και περιμένει
      η καημένη να ανοίξει το ''παράθυρο'', να βρει λίγη ζεστασιά!
      Ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να γράψω αυτή τη σκέψη μου!

      Διαγραφή
    3. Oι ευχαριστίες όλες δικές μου ♥

      Διαγραφή
  2. Ναι, Μαρία, και με πολλή αγάπη τρος τους άλλους, τους όποιους άλλους!
    Πόσο δύσκολο είναι αυτό όμως; Όσο εύκολα ρέει η αγάπη από τον έναν άνθρωπο προς
    τον άλλο, όταν υπάρξει, τόσο δύσκολο είναι να υπερβεί ο άνθρωπος τον εαυτό του και να
    την αισθανθεί. Χαίρομαι όμως απίστευτα όταν βλέπω να συμβαίνει, γιατί συμβαίνει αλλά
    αποτελεί την εξαίρεση στον κανόνα του εγωκεντρισμού, της υστεροβουλίας, της αδιαφορίας
    και του γενικότερου εγωισμού!
    Έρωτας και αγάπη για την ανθρωπινη ύπαρξη σήμερα και όχι ψεύτικες φιοριτούρες, τις οποίες
    ποτέ δεν δέχτηκα. Ακόμα και για τις σχέσεις άνδρα-γυναίκας το καθημερινό νοιάξιμο κι ένα φιλί φτάνει.
    Οι προσομοιώσεις αγάπης σε όλες τις μορφές προέρχονται εν γένει από προσομοιώσεις ανθρώπων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καθόλου δύσκολο. Μια ματιά κι ένα φιλί φτάνει, όπως λες κι εσύ.
      Απλά πράγματα.
      Γλαύκη μου σ' ευχαριστώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  3. Μαρία μου δηλώνω ενθουσιασμένη...
    Γιατί κατά πως λες:
    "Κι ας αγαπήσουμε γοητευτικούς ανθρώπους...
    Που αγαπιούνται με φαντασία, τόλμη, πείσμα και τρέλα...
    Σε λάθος πλαίσιο. Δίχως ηλιοβασιλέματα και χρυσαφένιες ακρογιαλιές"
    Η αγάπη έχει τόσο μεγάλο εκτόπισμα που δεν βολεύεται στα φρου-φρου λόγια
    με σοκολατίτσες και γκλαμουράτο περιτύλιγμα...

    φιλί που σ΄αγαπά ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φτάνει ν' αλλάξουμε αίθουσα προβολής Ελένη μου.
      Αντί για τις αποχρώσεις του γκρι (που ό,τι και να το βάψεις, γκρι θα μείνει), βλέπουμε τις μικρές ιστορίες ανθρώπων που εκτυλίσσονται λάϊβ γύρω μας. Δωρεάν μαθήματα ανθρώπινων σχέσεων. Ας το δούμε κι έτσι ♥

      Διαγραφή
  4. Μαρία μου,
    μόλις πριν λίγο άκουσα στην τηλεόραση ότι αυτοκτόνησε λαθρομετανάστης στην Αμυγδαλέζα...
    Προφανώς όχι από έρωτα....
    Χειροκροτώ και πάλι την τοποθέτησή σου και το κείμενό σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τον έπνιξε η "αγάπη" μας...
      Ελπίζω και εύχομαι να κλείσει άμεσα αυτό το αίσχος. Και ζώα να φιλοξενούσε, καλύτερες συνθήκες θα είχε.
      Φιλιά γλυκά Φλώρα μου ♥

      Διαγραφή
  5. Η εναλλακτική σου πρόταση τσακίζει όσους έχουν αληθινή αγάπη, συνείδηση και ήθος Μαρία μου!
    Οι άλλοι δεν θα καταλάβουν...δεν θα τους ακουμπήσουν τα λόγια αυτά...
    Δεν ξέρουν για τη Σπιναλόγκα,(just history για αυτούς) την Αμυγδαλέζα...(ειδήσεις που ενοχλούν...) δεν θέλουν να βλέπουν εικόνες σαν αυτές που έχεις ...(τα κοσμικά έχουν πιο fun!)
    ΣΛ κανελλάκι μου!
    Γιατί είσαι εναλλακτική μέσα στις συνήθειες των καιρών!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν μας αφορούν οι "άλλοι" και δεν τους αφορούμε κι εμείς.
      Συνήθως είναι οι κοσμικοί που δεν αντέχουν την πρώτη αναποδιά στη ζωή τους και τρελαίνονται.
      Μέχρι τότε, ας έχουν την κατανόηση μας ♥

      Διαγραφή
  6. Αγαπητή μου φίλη.
    Πρώτη φορά στο σπιτικό σου.
    Οι εντυπωσεις μου απίθανες.
    Το σημερινό σου κείμενο γεμάτο ανθρωπιά.
    Ίσως κι΄αυτό να είναι μέσα στην γιορτή για τη μέρα αγάπης.
    Χρειάζεται δύναμη για να μπορείς να υψώνεις μια τέτοια φωνή.
    Νάσαι πάντα καλά .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ντένη σ' ευχαριστώ απ' την καρδιά μου που έφτασες ως εδώ και άφησες εντυπώσεις και σχόλια.
      Συνήθως στο Απάγκιο κερνάμε ανθρωπιά σε διάφορες γεύσεις.
      Κι αυτό δίνει από μόνο του απίστευτη δύναμη στη φωνή και άλλη τόση στην ψυχή.
      Να είσαι πάντα καλά & καλή επιτυχία στο βιβλίο σου και σε ότι κάνεις στη ζωή σου!

      Διαγραφή
  7. Το κείμενο, το video, οι φωτογραφίες, οι αυτοκτονίες, οι εξαφανίσεις παιδιών, τα θλιβερά γεγονότα με τους μετανάστες, επιβεβαιώνουν, πως η Αγάπη "βαστάζει" όλα τα φορτία...
    ΑΦιλάκια με όλη μου την αγάπη! <3




    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ... που η έλλειψη αγάπης, το μίσος και οι προκαταλήψεις δημιουργούν.
      Με την ανοχή μας να παίρνει διαστάσεις συνενοχής.

      Πολλά φιλάκια αγάπης κι από δω Στεφανία μου ♥

      Διαγραφή
  8. Πρωτότυπη καταγγελία η ανάρτησή σου, Μαρία. Μέσα από το διάχυτο θαυμασμό για την επιβίωση του Έρωτα στα κολαστήρια που στήνει ο πολιτισμός μας, μας θέτεις ενώπιον των ευθυνών μας για το πόσο «γίναμε περισσότερο εξελιγμένοι» με το κάλυμμα των μετονομασιών.
    Πόσο εννοούμε το «αγάπα τον πλησίον σου».
    Πόσο άνετα προσπερνούμε τη συμπεριφορά τής οργανωμένης πολιτείας μας απέναντι σε τόσους άτυχους συνανθρώπους μας.
    Συζητήσεις επί συζητήσεων στην πρόσφατη προεκλογική περίοδο και καμιά αναφορά στο ζήτημα της συλλογικής μας ανθρωπιάς.
    Έχω την αίσθηση όμως, ότι κάτι αρχίζει να κινείται. Και σε έναν μοχλό παρότρυνσης εξελίσσεται πλέον και το διαδίκτυο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Πόσο άνετα προσπερνούμε τη συμπεριφορά τής οργανωμένης πολιτείας μας απέναντι σε τόσους άτυχους συνανθρώπους μας"
      Λατρεύω την ακριβή ερμηνεία που κάθε φορά δίνεις στις λέξεις μου!
      Άρη μου όταν διαβάζω πως έχεις κι εσύ αυτή την αίσθηση, νιώθω δυο φορές αισιόδοξη. Η εμπειρία και οι γνώσεις σου, δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα σε όλα.
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  9. Τα λόγια σου στιλέτο στην καρδιά της κοινωνίας μας...και όμως Μαρία μου-συμφωνώντας με την Αριστέα- από λίγους θα στάξει αίμα, σε κάποιους, δυστυχώς στους περισσότερους χολή!
    Δεν έχουμε ουσιαστική αγάπη και το βλέπεις κάθε μέρα, είτε βάζοντας κάγκελα σε αυτόν που σου παραμορφώνει το καλά στημένο σκηνικό σου, είτε βγάζοντας από τη μέση τον αδύνατο που δεν μπορείς να τον βάλεις στο μικρόκοσμο της ντροπής, αλλά και δεν τον ανέχεσαι δίπλα σου.
    Για άλλη μια φορά άγγιξες την ψυχή μου....
    Καλό ξημέρωμα Μαρία μου, να είσαι καλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπορεί και να συμβαίνει το αντίθετο Νίκη μου.
      Τα τείχη στήνονται απ' τους λίγους και οι πολλοί έχουν την ψευδαίσθηση πως αποτελούν μειοψηφία.
      Τα παιχνίδια εξουσίας είναι πλέον γνωστά σε όλους κι όσοι νομίζουν πως οι Αμυγδαλέζες στήθηκαν μόνο για τους "άλλους", πλανώνται. Ελπίζω να το αντιληφθούμε εγκαίρως και να περάσουμε στη δράση. Οι ευθύνες απ' αυτή την προδοτική συνθήκη που χρηματοδοτεί τις μετακινήσεις ανθρώπινων ορδών απ' την Αφρική και την Ασία, υπογράφηκαν από κυβερνήτες που εμείς ψηφίσαμε. Η υποτέλεια στο μεγαλείο της...
      Καλό μας "ξημέρωμα" Νίκη μου, στην κυριολεξία όμως ♥

      Διαγραφή
  10. Υπεροχη,οπως παντα..Μιλωντας για αγαπες των Λεπρων..Των καταδικασμενων..Των Ρομα..Των Πρεζονιων..Και εν γενει των πτωχων ανθρωπων...
    ΕΥΓΕ...!!
    Ειθε να γινουμε πολλοι ανθρωποι..Που συχαινομαστε τους φραχτες..
    Που κλεινουν μεσα τους τον ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ και τον πολιτισμο των κοινωνιων που τους κατασκευαζουν...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά Δάσκαλε!
      Μπορεί και να είμαστε (ήδη) πολλοί...

      Διαγραφή
  11. Mαρία μου είπες τα ανείπωτα με το δικό σου μοναδικό τρόπο και τάραξες τις ψυχές μας, πως βιώνουμε την αγάπη;;; Τραγικά και αποτρόπαια.... η σκέψη μου με οδηγεί στον ύμνο της αγάπης "Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία, πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει." και καταθλίβομαι γιατί ζούμε έχοντας χάσει το αληθινό νόημά της....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διαβάζοντας το σχόλιο σου, διαπιστώνω πόσο μακριά έχουμε βρεθεί απ' όλες αυτές τις αξίες.
      Πήραμε την αγάπη λάθος Κλαυδία μου...

      Διαγραφή
  12. Για το "καλο" τους...
    και τον κακο μας τον καιρο.
    Αλλες κουβεντες δεν εχω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν χρειάζονται παραπάνω λόγια.
      Καταλαβαινόμαστε και δίχως σχόλια.
      Μιλούν οι καρδιές για μας ♥♥

      Διαγραφή
  13. Κείμενο και εικόνες μας συγκλόνισαν.... για άλλη μια φορά μας θύμισες την αλήθεια!!!! Και επειδή κυκλοφορεί αγάπη...σήμερα Παγκόσμια ημέρα του παιδικού καρκίνου.... κανείς δεν θα την θυμηθεί!!!! Πολλά φιλιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βίκυ μου δεν το ήξερα για σήμερα και για να είμαι ειλικρινής, δεν παρακολουθώ τις Παγκόσμιες Ημέρες. Κυρίως για τέτοια ζητήματα. Ας δίνει ο Πανάγαθος κουράγιο στα παιδιά που δοκιμάζονται και δύναμη στους δικούς τους. Και σήμερα και όλη την υπόλοιπη χρονιά.
      Σ' ευχαριστώ πολύ και σου στέλνω εγκάρδια φιλιά ♥

      Διαγραφή
  14. τι να πω και τι να σχολιάσω !!! εξαιρετική .... καλημέρα και καλή συνέχεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή σου μέρα Νικόλα, ή μάλλον καλησπέρα πια!
      Σ' ευχαριστώ ειλικρινά για την παρέα σου!

      Διαγραφή
  15. Την αγάπη μέσα σου ή την έχεις ή δεν την έχεις καθόλου.... σαν λουλούδι την βλέπεις να ξεφυτρώνει και στις πιο αντίξοες συνθήκες κι αν περιμένεις να την βρεις στα λούτρινα, στα λουλούδια και στα φτηνά δωμάτια της μιας βραδιάς , τότε σίγουρα κάτι δεν πάει καλά μέσα σου σε όποια ηλικία κι αν είσαι.... Καλή Κυριακή Κανελλάκι μου.... συμφωνώ απόλυτα με την τοποθέτηση που έκανες επί του θέματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Λεβινάκι μου, αυτά τα αγριολούλουδα που αναρριχώνται ανάμεσα στα σύρματα...
      Στο πουθενά και στο γκρίζο φόντο, σκάει μύτη ένα κυκλάμινο και δίνει χρώμα στο τοπίο.
      Αν είχαμε εξασκηθεί να αγαπάμε το διαφορετικό & να μη το φοβόμαστε, πόσο πιο όμορφος θα ήταν ο κόσμος μας!
      Καλή μας πορεία, σε λίγο κατεβαίνουμε πλατεία ♥

      Διαγραφή
  16. Gracias por visitar y sus comentarios.
    Les mando mis cordiales saludos!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αμα έχεις αγάπη μέσα σου την έχεις για όλους και όλα!
    Δεν μπαίνουν καρτελάκια εκπτώσεων στην αγάπη ποτέ.
    Αν την έχεις βγαίνει από μέσα σου παντού και για όλα!
    Χαστούκι η ανάρτησή σου Μαρία μου και όλο το νόημα για την μέρα αυτή.
    Πολλά φιλιά την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που το μήνυμα ελήφθη μεταξύ μας.
      Ελενάκι μου αντί για χαστούκια, σου στέλνω πολλά φιλιά ειλικρινούς αγάπης ♥

      Διαγραφή
  18. ....... Υπέροχο! Πραγματικά!
    Τα τείχη που σηκώνουμε, ή που βρίσκουμε υψωμένα μπροστά μας και νομίζουμε πως δεν μπορούμμε να τα ρίξουμε... Κι εκεί μέσα σίγουρα υπάρχουν γοητευτικοί άνθρωποι...
    "'Κι όσες καρδιές σφυροκοπούν κάθε δευτερόλεπτο,
    όχι για επιβίωση, από αγάπη
    αν μπορούσαμε να τις ακούσουμε"
    Αν... κραυγή...
    Καλή σου εβδομάδα!!!! (Τι όμορφα που γράφεις!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι όμορφα να "ακούμε" τους ίδιους ήχους!!!
      Πολύ σ' ευχαριστώ Αλεξάνδρα μου ♥

      Διαγραφή
  19. Το καλύτερο αφιέρωμα για την αγάπη (τουλάχιστον για όσους καταλαβαίνουν ότι η αγάπη δεν αγοράζεται με το κιλό σε χρυσό περιτύλιγμα με ροζ φιογκάκι)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. "... με κοινό παλμό και βηματισμό" Πόσο δυνατό κι ανθρώπινο το κείμενο σου Μαρία μου!
    Σαν οργυαία φτερούγα ράπισε τη ψυχή μου!
    Η αλήθεια δείχνει πόσο μοναχικός είναι ο δρόμος του δίκαιου και της "συνανθρώπινης" λογικής!
    Μακάρι να ορφανέψει το "εγώ" μας και να συντονιστούμε στο εμείς!
    Η επιλογή των φωτό, συγκλονίζουν! Να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!
    Φιλιά πολλά με αγκαλιά ζεστή!:-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου νομίζω πως περνάμε σιγά-σιγά στην εποχή της συλλογικότητας. Το μόνο καλό που μας έφερε αυτή η κρίση...
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τα υπέροχα λόγια σου και σου στέλνω όλη μου την αγάπη ♥

      Διαγραφή
  21. Αχ! Κανελλάκι μου διαβαζοντας το κειμενο σου.. και φτανοντας στο σημειο για την Σπιναλόγκα και κοιτα συπτωση .. την συγκεκριμενη μέρα διαβασα ενα μικρό διήγημα απο το βιβλίο... ( Στην ρωγμή του χρόνου...Διηγήματα) του ΣΤΕΛΙΟΥ ΒΙΣΚΑΔΟΥΡΑΚΗ... εκδόσεις Ταξιδευτής....εκει είδα την πεμτουσία της αγαπης . ..η οποία μπορει να βρίσκεται και στο δωματιο μια κλινικής να κρατά το χέρι του συντρόφου σου στην ζωή...οπως και όλες οι συγλονιστικες φωτογραφίες που μας έβαλες εδώ...Μαράκι...το καλύτερο αφιερωμα... ήταν ..να είσαι καλα φίλη μου που με την γραφή σου μας γέμισες συναισθημα παλι..να έχεις μια ομορφη εβδομαδα .. φιλώ σε..
    υγ. Αν ήταν το βιβλιο αυτό δικο μου θα στο έστελνα αλλα ειναι της εγγονης μου με αφιερωση απο το συγραφέα......μικρα καταπλικτικά διηγήματα..
    Το παρακείμενο σου παράθυρο στον κόσμο !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα το αναζητήσω το βιβλίο. Ψάχνοντας πληροφορίες για την Σπιναλόγκα νομίζω πως το είδα σε κάποια σελίδα. Αφού μου δίνεις και εκδοτικό οίκο, είναι εύκολο να το βρω.
      Εγώ σ' ευχαριστώ ψυχή μου για τα λόγια σου και την αστείρευτη αγάπη σου ♥

      Διαγραφή
  22. Υπέροχες φωτό γροθιά στο κατεστημένο και το κείμενό σου
    για την αγάπη που θέλουν να γιορτάζουμε
    πασπαλισμένη με σοκολάτες σε ροζ και βελούδο.
    Αυτή η αγάπη που περιγράφεις Μαρία μου
    είναι τυφλή ποτισμένη με αίμα και δάκρυα
    και είναι ανεκτίμητη.!!

    Φιλιά ζεστά γλυκιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή είναι Αγάπη.
      Και την βιώνουν μόνο όσοι ζουν στην κόψη της ζωής. Εκεί μόνο μπορείς να εκτιμήσεις ακόμα και το δευτερόλεπτο ζωής που σου χαρίζεται.
      Παίρνω τα ζεστά σου φιλιά γιατί μας έχει παγώσει αυτές τις μέρες το αγιάζι.
      Να είσαι καλά Ζουζού μου ♥

      Διαγραφή
  23. Τι να γράψω Μαρία μου για αυτή τη συγκλονιστική ανάρτηση?
    Τα είπες όλα όπως πάντα...έχεις τη μαγική ικανότητα να βάζεις σε λέξεις αυτά που σκεφτόμαστε οι περισσότεροι...να είσαι καλά...
    Διάβασα και το σχόλιό σου στη Φλώρα κι ανατρίχιασα....
    Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοινές σκέψεις και κοινές οι ελπίδες μας Μαράκι.
      Μήπως γίνει λίγο πιο ανθρώπινος ο κόσμος μας...
      Σ' ευχαριστώ πολύ για όλα!

      Διαγραφή
  24. Τόσες μέρες σκέφτομαι τι να γράψω που δεν έχεις πει.
    Θα σταθώ στην πρώτη φωτογραφία από τις 4 τελευταίες. Η αγάπη σε όλο της το μεγαλείο.
    Ναι, κυκλοφορεί ΑΓΑΠΗ που δεν έχει καμία σχέση με καρτούλες, λουλουδάκια, sms και αρκουδάκια λούτρινα.
    Είναι μια λέξη που μπορείς να την αντικαταστήσεις με χιλιάδες άλλες για να περιγράψεις αυτό που νιώθεις. Και πάλι δεν θα αρκούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαι μένα με συγκλόνισε αυτή η φωτογραφία. Θα την θυμάμαι πάντα...
      Σ' ευχαριστώ πολύ Πέτρο!

      Διαγραφή
  25. Ειδικά σε εκείνη τη φωτογραφία, που η μαμά θηλάζει το μωρό κι ανάμεσα τους είναι τα συρματοπλέγματα, απορεί κανείς, ποιος είναι ο φυλακισμένος και ποιος ο "ελεύθερος", αφού, όταν ένα παιδί χάνει (ή...ανταμώνει) "έτσι" τη μάνα του, τότε είναι και οι δυο φυλακισμένοι... Καλό ξημέρωμα Μαρία και καλή Αποκριά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.