Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2020

Click away δισκία ανεμελιάς

 


Καταπίνονται αμάσητα κατά τη διάρκεια των γαλάζιων άρτων και θεαμάτων.

Στις ΜΕΘ μετράνε αντοχές και στην Ερμού μποτάκια.

Μη ξεχνάς να ξεχνάς ότι:

Χιλιάδες μικροέμποροι που έστησαν με αίμα μια μικρή επιχείρηση, που χρυσοπλήρωσαν για μια άδεια σε υπαίθριες αγορές, που φορτώθηκαν εμπόρευμα και περίμεναν τις γιορτές για να βγάλουν -τουλάχιστον- τα έξοδά τους, νέα παιδιά που ξεκίνησαν με όνειρα ένα μικρό συνοικιακό καφέ ή ένα σουβλατζίδικο, ένα παραδοσιακό μπακάλικο, ή ένα νυχάδικο τα κορίτσια που τέλειωσαν μια τεχνική σχολή, τα παιδιά που έλιωσαν τον απαυτό τους για να τελειώσουν ένα ωδείο και θα διέπρεπαν σε κάποιον άλλο πλανήτη που ο πολιτισμός δίνει τα φώτα του και δεν απλώνει ταπεινωτικά την παλάμη του στα πεζοδρόμια, όλοι αυτοί που τόλμησαν στην επιχειρηματικότητα, που επένδυσαν σε μια μικρή βιοτεχνία, που έσυραν όλη την οικογένεια να βάλει πλάτη στο στήσιμο, για μια ζωή με αξιοπρέπεια… και που δεν χωράνε στα μεγαλόπνοα σχέδια τύπου Πισσαρίδη, ή οποιουδήποτε βολεμένου οικονομολόγου που αποφασίζει για τις τύχες των άλλων. Οι ζωές των παιδιών που δουλεύουν στα σκλαβοπάζαρα των μεγαλομάγαζων, δίχως ωράρια και στην ουσία δίχως δικαιώματα, είναι απλά δεδομένα στα διαγράμματα ενός εξελόχαρτου. Απλό. Βάζεις σε μια κολώνα ανθρώπους, στη διπλανή αριθμούς, και πατάς το σύνολο.


Click
away το λένε στη γλώσσα των τεχνοκρατών, πάντα αρέσκονται σε ξενόγλωσσες και άνευ νοήματος ορολογίες. Ο θάνατος του εμποράκου, να το λέμε στα ελληνικά. Η γλώσσα μας, οι συνήθειές μας, το αλισβερίσι που γίνεται στις λαϊκές αγορές και στα πανηγύρια, η χαρά της βόλτας και του παζαρέματος, η επαφή με τον κόσμο, τα ντόπια προϊόντα των παραγωγών, οι άνθρωποι που φτιάχνουν μικρές κοινότητες, χαμογελάνε ο ένας στον άλλο, αλληλοϋποστηρίζονται, όλοι αυτοί οι “μικρομεσαίοι”, ο συμπαθής κλάδος που χρησίμευσε ως προεκλογικός άσσος στα πολιτικά παιχνίδια τους, για να έρθουν τώρα, να τους καταδικάσουν σε οικονομικό θάνατο, στυγνά και απροσχημάτιστα. Και ανέμελα.



Υστεριόγραφο: Περιδιαβαίνοντας στα βορβορώδη στέκια κάποιων επιφανών “κυριών” που άλλοτε σχολιάζουν ανερυθρίαστα την κομψότητα της Μάγδας Φύσσα κι άλλοτε βάζουν στο βουλημικό στόμα τους την «καταθλιπτική Ακρίτα» με μια καταβόθρα ακολούθων να ξερνάει χολή και μίσος, θυμήθηκα τον μικρό Παναγιώτη Ραφαήλ που έδωσε μια σκληρή μάχη για τη ζωή του και βγήκε νικητής. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του κ. Κικίλια να μην πάει στη Βοστόνη (αρνήθηκε την οικονομική στήριξη, γιατί κατά τη γνώμη του, δεν υπήρχε καμία ελπίδα, όποτε δεν χρειαζόταν να δαπανηθούν χρήματα για τη ζωή ενός παιδιού – είναι το εξελόχαρτο που λέγαμε), η ίδια κυρία λοιπόν, είχε υποστηρίξει τον πολιτικό της συνδαιτημόνα, χαρακτηρίζοντας “λαϊκιστές” όσους στήριξαν το παιδί και την οικογένειά του. Άλλη μια “μετατροπή” της γλώσσας και του νοήματος, η ανάγκη να θεραπευτεί ένα παιδί, βαφτίστηκε “εργαλειοποίηση”. Και η αλληλεγγύη του κόσμου βαφτίστηκε “έλλειψη σοβαρότητας”. 


ΥΓ. Για τη διάβρωση της γλώσσας και των εννοιών τα έλεγε ο Όργουελ στο βιβλίο του, να τα μελετάμε αυτά παιδιά, γιατί τα ζούμε στο πετσί μας.

Καλή χώνεψη σ’ όσους καταναλώνουν ακόμα δημοσιογραφικά απόβλητα!

Καλές αγορές σ’ όσους θα στηθούν στα πεζοδρόμια και μην ξεχάσετε ν’ ανάψετε ένα κεράκι στη μνήμη του εμποράκου. Μέρες που είναι…




Αυτός μάλλον πήρε τις κιλότες του κυρ-Μιχάλη


45 σχόλια:

  1. Δεν έγραψες, Μαρία μου, ζωγράφισες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλά τα ερεθίσματα Στρατή μου. Πολλά και δυσάρεστα.
      Την καλησπέρα μου.

      Διαγραφή
  2. Το ότι είμαστε σημαδάκια σε ένα εξελάκι με αριθμούς δίπλα είναι γνωστό παλαιόθεν!
    Πάντως η δεξιά χείρα του ακατανόμαστου καμάρωνε για το κλικ του γιατί πήγε πολύ καλά πρώτη μέρα.
    Ο εμποράκος πέθανε ήδη. Λόγω φόρτου εργασίας των ιατροδικαστών παραμένει άταφος για τη μετά ιού εποχή! Τότε θα γίνει η κηδεία και τα σαράντα του!!!
    Τότε θα δούμε ότι όσα περάσαμε στον εγκλεισμό μας ήταν παιδική χαρά.
    Αιχμηρός ο λόγος σου και αληθινός πέρα ως πέρα
    Καλή σου εβδομάδα
    Κλαίει και ο ουρανός απ 'το πρωί
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, αυτός ο ουρανός... λες κι έχουμε μόνιμα Μεγάλη Παρασκευή.
      Αννούλα μου στέλνω εγκάρδιους χαιρετισμούς!

      Διαγραφή
  3. Εποχές δικτυωμένες, εξαρτημένες από ένα κλικ μπροστά στην επέλαση της παγκοσμιοποίησης. Μια ζοφερή πραγματικότητα, καλά κρυμμένη πίσω απ’ την απειλή του κορονοϊού, με μεγάλα αδιέξοδα τόσο για τους μικρομεσαίους εμπόρους όσο και για τους καταναλωτές.
    Καημένε εμποράκο, καημένε καταναλωτή που ώρες και φορές αναγκάζεσαι να ακολουθείς την ματαιοδοξία της αστικής τάξης που, μέρες που είναι, προσπαθεί να επουλώσει το πληγωμένο της γόητρο.
    Και καλά ουδόλως με νοιάζει για το γόητρό της, αλλά έλα μου ντε που καθορίζει και την δική μου ζωή. Κι εγώ η αφελής, στο όνομα της ασφάλειας της δημόσιας υγείας συναινώ, αλλά δεν μπορώ να μην σκέφτομαι και κάποιες άλλες μακρινές εποχές που σκύβοντας το κεφάλι σκόρπιζα ευχολόγια, «έβετ εφέντημ’»
    Ποιος μίλησε για παρακμάζουσα αστική τάξη. Αλίμονο απ’ το λαουτζίκο που κινδυνεύει από ασφυξία. Πολύ θα ήθελα να ξέρω το περιεχόμενο του μυαλού που εφηύρε αυτό το ckick away. Αν υπάρχει βέβαια περιεχόμενο!
    Καλό βράδυ Μαρία μου!
    Φροντίζεις για την εκτόνωσή μου! Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα είναι στη βίβλο των καπιταλιστικών πρακτικών, όχι μόνο το click away, αλλά και άπειρα άλλα τεχνάσματα. Κι έχεις απόλυτο δίκιο, μ' ένα "γκελ μπουρντά" κι ένα "έβετ εφέντημ’" συνεχίζουμε να πορευόμαστε. Οι Τούρκοι θα μαθαίνουν τα χαμπέρια μας και θα περιμένουν να αυτοκαταστραφούμε. Δεν χρειάζεται καν να επέμβουν.
      Σ' ευχαριστώ για τα εύστοχα σχόλια σου, να είσαι καλά Αννίκα μου!

      Διαγραφή
  4. Το χειρότερο μου να βλέπω ταινία επιστημονικής φαντασίας και τώρα είμαστε μέσα σ αυτήν και πρωταγωνιστούμε κιόλας.
    Τσιμπήστε με να ξυπνήσω, φτάνει η πλάκα.
    Τι είναι αυτό που ζούμε και τί θα ακολουθήσει αραγε;
    Κουράγιο Μαράκι και φίλοι.
    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εσύ "λάτρης" αυτών των ταινιών Ρένα μου, ε;
      Mαζί σου κι εγώ. Μόνο που αυτό που παίζεται τώρα, είναι κάτι σαν παλιό ασπρόμαυρο δράμα. Ξαναγυρίσαμε στην μεταπολεμική Ελλάδα, με τη φτώχεια και την ανέχεια να ρημάζουν την κοινωνία.
      Κουράγιο εννοείται πως θα κάνουμε και δεν θα το βάλουμε κάτω.
      Έχει ο καιρός γυρίσματα...
      Φιλιά Ρενάκι μου, να προσέχετε όλοι σας ♥

      Διαγραφή
  5. Μα είμαστε όμως ένας λαός Κανελλακι μου είναι ανεγκέφαλοι αυτοί που μας κυβερνούν...για όλα φταίει ο κορωνοιός... αλλά και εμείς δεν πάμε πίσω... σιγά κυρά μου το ζόρι σου ..να μην μείνεις χωρίς καινούργιες μπότες. Το ckick away μας μάρανε!
    Το ίδιο θα πω για τα όνειρα των νέων παιδιών και την καταπίεση που νιώθουν να μην χάσουν την δουλειά των τρείς και εξήντα, και να λένε και ευχαριστώ που τα έχουν και αυτά..
    Εχω την εντύπωση οτι ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα από την οικονομική κατάρρευση θα μας τα σερβίρουν σιγα σιγα να μην βαρυστομαχιάσουμε.Αχ αυτή η αλήθεια της γραφής σου Κανελλάκι μου
    Ευτυχώς που έβαλες και τις γιαγιάδες να γελάσει το χειλάκι μας.. αυτή που σπρώχνει και λέει για το ckick away είμαι εγώ άσχετα αν δεν ξέρω την ελληνική του μετάφραση!!
    Να είσαι καλά και να γράφεις της αλήθειες σου!! γι αυτό σ αγαπάμε!!
    φιλώ σε Μαράκι μου Καλά Χριστούγεννα!! 🎄✨🎁

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μωρέ μια χαρά τα καταλαβαίνεις όλα εσύ Ρούλα μου!
      Θα κάνουμε όλοι μαζί ένα click away στη μιζέρια και θα χαμογελάμε στην ξινίλα τους 😀
      Καλές γιορτές Ρουλιώ μου ♥

      Διαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τα ειπες ολα..και πολυ μα πολυ ευγενικα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από μέσα μου να 'βλεπες πώς τα λέω.
      Η Αννίτα Πάνια που βαράει το πιατίνι της, ένα πράμα...
      Την καλησπέρα μου αρχηγέ μου!

      Διαγραφή
  8. Με την αδρή καταγραφή, Μαρία, αυτού που βιώνουν οι «μικροί» τροχοί τής οικονομίας, αναδεικνύεις όχι μόνο το πρόβλημα αλλά και τις ευθύνες των καταναλωτών που σπεύδουν στα μεγακαταστήματα.
    Η δε εξουσία παραμένει πιστή στον εαυτό της.
    Όσο για τα βορβορώδη γραπτά ενίων επιφανών, το χειρότερο είναι το πλήθος των χειροκροτητών τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο ταυτίζομαι με την τελευταία σου πρόταση. Αυτό ακριβώς με εξοργίζει, ότι παρασυρόμαστε σ' έναν άνευ προηγουμένου διχασμό πάλι, λες κι έχουμε την πολυτέλεια να τρώει ο ένας τις σάρκες του άλλου.
      Η κατρακύλα θα τελειώσει κάποια στιγμή και τότε θα γίνει ο απολογισμός της καταστροφής.
      Σ' ευχαριστώ Άρη!

      Διαγραφή
  9. πόσο ρεαλιστικά έγραψες τα όσα ζούμε και πως τα παρουσίασες και με τις φωτογραφίες δεν λέγεται.
    δεν ξέρω που θα μας οδηγήσει όλο αυτό, περιμένω να δω, νιώθω πάντως πως πολλά από αυτά τα μέτρα ήρθαν για να μείνουν και πολλά από αυτά για να μας αποξενώσουν.

    σε φιλώ πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα ίδια νιώθουμε όλοι Κική μου και είναι προσωπική μας ευθύνη πλέον να διαφυλάξουμε την ανθρωπιά και τις αξίες μας.
      Να προσέχεις, σε φιλώ γλυκά ♥

      Διαγραφή
  10. Ο θάνατος δεν θα έρθει από τον ιό, αλλά απ' όλα τα άλλα που μας επιβάλλουν με πρόσχημα τον ιό.
    Τα είπες όλα Μαρία μου.
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τουλάχιστον ας μη γίνουμε συνεργοί στον ψυχολογικό μας "θάνατο".
      Αρκετά έχουν υποτιμήσει τη νοημοσύνη και τις ανοχές μας!
      Φιλιά πολλά Ελένη μου!

      Διαγραφή
  11. Πόσα αποθέματα ενέργειας- σοφίας- υπομονής- κατανόησης πρέπει να διαθέτει κανείς για να μη μπει στην λίστα αυτών των ψυχοπαθών, εκατομμυριούχων, εγκληματιών που κυβερνούν τον πλανήτη;
    Εύχομαι αυτό το γελοίο "κλικ πάρτα και φύγε" να μη πιάσει και αυτό είναι στο χέρι όλων μας, φτάνει να μη το χρησιμοποιήσουμε!

    ΑΦιλάκια ενεργά και συνετά για ήρεμες γιορτές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ούτε κι εγώ μπορώ να μπω στη διαταραγμένη τους ψυχολογία. Σίγουρα πάντως δεν θα διαβάζουν φιλοσοφία και δεν θα έχουν ασπαστεί τίποτ' άλλο, πέρα απ' την ύλη.
      Ίσως θα ήταν χρήσιμο να κάνεις μια δημοσίευση ειδικά γι' αυτή την κατηγορία των δίποδων όντων, Στεφανία μου.
      Σε φιλώ γλυκά, να είστε όλοι καλά♥

      Διαγραφή
  12. Όλα αυτά είναι που με κάνουν να μελανχολώ φίλε μου. Σκέπτομαι πόσοι άνθρωποι έχουν πρόβλημα με τις δουλειές τους. Είχα μαγαζί, βιοτεχνία και ξέρω τα έξοδα που υπάρχουν. Όσο για αυτό το..πως το λένε...άντε να πάω να πάρω παπούτσια ή ρούχο με τέτοιο γελοίο τρόπο. Υπάρχουν και άνθρωποι που δεν ξέρουν τι να πει κινητό..βλ τον άνδρα μου που χθες του αγόρασε η κόρη μας κινητό παλιό με κουμπιά γιατί ήταν αδύνατον να μεταχειριστεί με αφή που του πήρα εγώ. Δεν μπορεί να στείλει sms . Δεν ξέρω πόσο υα κρατήσει αυτό, χάνω την ελάχιστη ελπίδα που είχα. Εγώ , άντε δεν έχω πια απαιτήσεις μα σκέψου τα παιδιά που θέλουν να δημιουργήσουν οικογένεια με τα..400 ευρώ;τι να πληρώσουν πρώτα; ενοίκιο ή διατροφή; σε κούρασα συγνώμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλα μοιάζουν εχθρικά έως και τιμωρητικά για τους ηλικιωμένους, Γεωργία μου. Το οικογενειακό μας κάδρο με τη γιαγιά και τον παππού, αποδομείται σιγά σιγά.
      Έγιναν ξαφνικά "βάρος" για την οικονομία, για τα νοσοκομεία και επικίνδυνοι στα γηροκομεία.
      Έτσι στήνονται σιγά σιγά τα νέα μοντέλα κοινωνίας. Ζήτω στην κανονικότητα!

      ΥΓ. Γεωργία μου όχι μόνο δεν κουράζεις, αλλά η παρέα σου είναι πάντα ευπρόσδεκτη ♥

      Διαγραφή
  13. Αγκαλιάζοντας απόλυτα την κατάθεση σκέψης και ψυχής σου έρχομαι να μιλήσω λίγο πιο πολιτικά, λίγο πιο κοινωνιολογικά.
    Έμποροι. Μικροαστική Τάξη. Μια τάξη που, ιστορικά στρατεύεται πάντα με την αστική τάξη, γιατί "όλοι θέλουν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη". Ανέκαθεν επιστρατεύτηκαν στα πιο άγρια σχέδια των μεγαλοαστών απέναντι στο λαό και αποτέλεσαν το μακρύ τους δόρυ.
    "Ο Θάνατος του εμποράκου" έρχεται να επιβεβαιώσει τις Μαρξιστικές αναλύσεις ότι η μικρή ιδιοκτησία στο εμπόριο θα ισοπεδωθεί για να γίνει βορά στις μεγάλες αλυσίδες και στους μονοπωλιακούς ομίλους.
    Αυτή είναι η τύχη του μικρού εμπορίου.
    Το θέμα Μαρία μου είναι απλό και δυστυχώς η ζωή το βάζει με τραγικό τρόπο και κυνικά:
    Θα το καταλάβουν οι ίδιοι; Όταν στρατεύονται σύσσωμοι στο πλευρό της κάθε ακραίας συντηρητικής και φιλελε τάσης, θα καταλάβουν ότι σκάβουν το λάκκο με τα χέρια τους, παραδίνοντας τα κλειδιά των μαγαζιών τους σε αυτούς που πραγματικά θα τους απαλλοτριώσουν;
    Αυτό μόνο οι ίδιοι θα το απαντήσουν.
    Μέχρι τώρα δεν έχουν απαλλαχτεί από την τάση της ενσωμάτωσης. Για να δούμε.
    Καλησπέρα αγαπημένη μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτός κι αν είναι τεκμηριωμένος και αναλυτικός σχολιασμός!
      Αχ βρε Γιάννη μου... τόσα χρόνια μετά τον εμφύλιο και τη χούντα κι ακόμα ανοίγουμε λάκκους για να θαφτούμε. Τώρα γίνεται και κυριολεκτικά αυτό. Ομαδικοί τάφοι για τα θύματα της ανύπαρκτης δημόσιας υγείας απ' τη μια, και ανέμελες χαριτωμενιές απ' την άλλη. Και τους χειροκροτούν ακόμα!
      Άστο, δε βαριέσαι. Άξιοι της τύφλας μας είμαστε.
      Τουλάχιστον δεν θα μας "χαλάσει" εμάς το σύστημα. Αυτό που είχε πει ο Μίσσιος. Αξίωμα!
      Την καλησπέρα μου Γιάννη μου, σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  14. Η περιγραφή σου, είναι τέτοια που μας κάνει να οργιζόμαστε μπροστά σε όλα αυτά που ζούμε αλλά νιώθουμε τελείως ανίκανοι να δούμε τα πράγματα διαφορετικά. Ο φόβος, δικαιολογημένος, στην περιοχή που ζω οι θάνατοι έχουν ονόματα, είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, μας κάνουν να σωπαίνουμε και να ευχόμαστε να περάσει γρήγορα όλο αυτό. Πρέπει να είμαστε εδώ και την επόμενη μέρα, το διακύβευμα θα είναι η δημόσια υγεία, η δημόσια εκπαίδευση που οι κυβερνώντες δεν θα πάψουν να κτυπούν. Για τους μικροεμπόρους, έχω άλλη άποψη. Στην πλειοψηφία τους δεν θα επιβιώσουν, δυστυχώς, αλλά αυτή είναι η ιστορική τροπή των πραγμάτων. Ο νέος κόσμος που ανοίγεται μπροστά μας, των ηλεκτρονικών αγορών, των φτηνών αγορών, της βόλτας μετά ψωνίων( διασκέδαση το λένε), δεν αφήνουν πλέον πολλά περιθώρια.
    Την καλημέρα μου, Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βασίλη μου, αν μόνο η περιγραφή μου σε κάνει να οργίζεσαι κι όχι αυτά που γίνονται, τότε μάλλον έχουμε διαφορετική αντίληψη της κατάστασης.
      Για τους μικροέμπορους έχουμε ακριβως την ίδια άποψη και -προσωπικά- το χρεώνω στους επιτελάρχες και όχι στις συνθήκες. Είναι προαποφασισμένο σχέδιο και εκτελείται τώρα.
      Στην περιοχή μας επίσης χάσαμε γειτόνους με ονοματεπώνυμα, χωρίς να νοσούν από κάτι, που είχαν όμως την ατυχία να χρειαστούν νοσοκομειακή περίθαλψη. Τους μπουζουριάσανε στα θύματα covid και κανείς δεν τους είδε, δεν τους αποχαιρέτησε, δεν είπε κάτι στους συγγενείς. Ένα πακέτο έγιναν που πήγε κατευθείαν Ριτσώνα. Κι αυτό το χρεώνω στους επιτελάρχες, και όχι στις συνθήκες.
      Βασίλη μου, ο νέος κόσμος που ανοίγεται μπροστά μας, είναι η ταφόπλακα των παιδιών μας.
      Αν κι αυτό φαγωθεί αμάσητο, η ευθύνη θα είναι και δική μας.
      Την καλημέρα μου...

      Διαγραφή
  15. Ζούμε σε έναν παραλογισμό πασπαλισμένο με γερές δόσεις φόβου.....προετοιμασία γιά μία μετάβαση της κοινωνίας μας σε ΚΛΙΚ ηλεκτρονικές επιλογές, σχέσεις, συναισθήματα.......Κλεισμένοι στα σπίτια μας, όσοι τα έχουμε ακόμη, με το κινητό ή μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή θα κάνουμε ΚΛΙΚ γιά να φάμε, να δούμε και να αγκαλιάσουμε αγαπημένους, να καλημερίσουμε γείτονες, να κάνουμε μία βόλτα, να γνωρίουμε νέους φίλους....Ο θάνατος του εμποράκου, δεδομένος, η απαξίωση της ζωής , νέων , γέρων, παιδιών, μεσηλίκων ....επίσης, ....τι άλλο μας περιμένει και πως αναχαιτίζεται αυτός ο όλεθρος ;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τη γνωστή μέθοδο που μας παρέχει η δημοκρατία μας.
      Όσο την έχουμε ακόμα...
      Κι όσο έχουμε την παιδεία και την αντίληψη, να μένουμε καθαροί από τηλεοπτικές ουσίες.
      Τίποτα δεν είναι ανίκητο Κλαυδία μου. Διογκωμένο είναι, σαν τις σκιές στον τοίχο, για να τρομάξουμε. Ο μπαμπούλας είναι μόνο ο εαυτός μας. Αυτόν να δω πώς θα δαμάσουμε.
      Φιλί πρωινό και την αγάπη μου ♥

      Διαγραφή
  16. Αυτό!
    Τα είπες όλα!

    Και του χρόνου να ζούμε και να αγκαλιαστούμε!
    🌺

    💕Χρόνια καλά!💕

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Mωρέ θ' αναστενάξουν τα "παγκάκια" 😉
      Το κάνω εικόνα, κάτι σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία, και ζω για τη στιγμή.
      Χρόνια Καλά Αριστάκι μου γλυκό 💌

      Διαγραφή
  17. Είναι παράλογος και τραβηγμένος ο τρόπος που ζούμε Μαρία μου! Από μια μεριά υπάρχει ο φόβος αρωματισμένος βαθιά με αρρώστια και θάνατο, κι από την άλλη η πεποίθηση που γίνεται τεκμηριωμένη άποψη πως κάποιοι τρόποι θα καθιερωθούν και κάποιες μέθοδοι θα υιοθετηθούν. Μέθοδοι που μας ανοίγουν πόρτες που τις είχαμε απορρίψει κάποτε σαν μη αποδεκτές και τώρα φαντάζουν σαν οι μοναδικές λύσεις. Κι ας μη ξεχνάμε και τον οικονομικό θάνατο όπως πολύ σωστά αναφέρεις του κάθε μικρού βιοπαλαιστή!
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ας μη ξεχνάμε τίποτα Μαίρη μου, γιατί εδώ δεν είναι νούμερα, είναι άνθρωποι που γίνονται delete απ' τις λίστες των "οικονομολόγων".
    Καλές γιορτές να περάσεις, υγεία και χαρές στην οικογένειά σου 🎅🏻🎄😘

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μαρία μου φοβάμαι ότι ο Θάνατος δε θα 'ναι μόνο του εμποράκου. Φοβάμαι πως κλείσαμε τα μαγαζιά, τις εκκλησίες, τα θέατρα, τα μουσεία, γιατί ο άνθρωπος που δεν έχει διέξοδο γίνεται απεγνωσμένος και τον απεγνωσμένο τον κουμαντάρεις εύκολα!
    Σημειωτέον όλοι εμείς οι άνεργοι που δεν παίρνουμε επίδομα ανεργίας, δεν πήραμε και κανένα βοήθημα. Επιπλέον, εν καιρώ πανδημίας που οι περισσότερες εταιρείες απολύουν, είναι δύσκολο να βρούμε δουλειά. Ως εκ τούτου, ένα τεράστιο ποσοστό ανεργίας, απλά μεγαλώνει, για να διαμορφωθεί και το εργασιακό έτσι, ώστε ο εργασιακός μεσαίωνας που ζούσαμε να μας φαίνεται παράδεισος.
    Την τηλεόραση την κρατώ σταθερά κλειστή. Τον υπολογιστή όλη μέρα ανοιχτό, να μου κρατούν xmas μουσικές ή ενδιαφέρουσες ομιλίες συντροφιά όσο κάνω δουλειές, μέσα στη μέρα. Δε θα με τρελάνουν αυτοί εμένα! Αρκεί που μου καταστρέφουν το μέλλον για την ασφάλεια μου!
    ΥΓ: Λόγω της μητέρας μου, που είναι ο ορισμός της ευπαθούς ομάδας, έχω κάτι παραπάνω από περιορίσει τις επαφές μου. Είμαι κλεισμένη σπίτι. Κι έχω αυτούς που πάνε ποδηλατάδα στην Πάρνηθα να μου κουνούν το δάχτυλο. Με κάνει να αισθάνομαι μια λέξη από "Μ" και δεν εννοώ Μαρίνα.
    Να είμαστε καλά Μαρία μου! Συγνώμη για το μεγάλο σχόλιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου... σε νιώθω, σε πονάω, γιατί έχω κι εγώ παιδιά με τα ίδια προβλήματα, τον ίδιο θυμό μοιραζόμαστε και χειροκροτώ τις αντιδράσεις και τις δράσεις σου!
      Προσοχή με τη μανούλα, εύχομαι να περάσετε ήρεμα και χαρούμενα αυτές τις γιορτές και σ' ευχαριστώ που μοιράζεσαι εμπειρίες και γνώμες!
      Όλα θα πάνε καλά, φτάνει να κρατηθούμε όρθιοι ♥

      Διαγραφή
  20. Από τη μία το σπουδαίο κείμενό σου που μακάρι να φτάσει σε όσα περισσότερα βλέμματα και αυτιά είναι κατορθωτό...

    και από την άλλη αυτό...

    "Καλή χώνεψη σ’ όσους καταναλώνουν ακόμα δημοσιογραφικά απόβλητα!"

    Την αγάπη και την εκτίμησή μου Μαράκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και τη δική μου, αρχηγέ μου!
      Καλές "γιορτές" εύχομαι, με όλες τις επιδιώξεις σου να εκπληρώνονται σιγά σιγά...

      Διαγραφή
  21. Καλησπέρα, Καλές εορτές. Αναρωτιέμαι, πως αντέχεται αυτό το καταθλιπτικό πράγμα που ζούμε. Πως δεν έχουμε σαλτάρει. Όσο και αν το κάνουμε τάλιρα ή όπως λεν το εκλογικεύουμε... δεν μασιέται αυτό που ζούμε. ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν αντέχεται, πάει αμάσητο και το κάνουμε και γαργάρα, αρχηγέ μου.
      Έχω την αίσθηση πως είμαστε ένα καζάνι που βράζει. Δεν ξέρω πότε και από πού θα γίνει το "μπαμ"...
      Καλές ανθρώπινες "γιορτές" σου εύχομαι, με όσα αποθέματα υπομονής και ελπίδας μπορείς να επιστρατεύσεις!

      Διαγραφή
  22. Με ένα κλικ τα εξοντώνουν όλα, ξεμπερδεύοντας μια κι έξω από πολλές-πολλές σκοτούρες! Ένα απλό κλικ είμαστε και τίποτε παραπάνω γι' αυτούς! Δεν έχουν καμία δουλειά με την "πλέμπα" και το δείχνουν με απόλυτο θράσος και αδιαφορία.
    Μαρία μου, είμαι κάθε μέρα θυμωμένη! Μου φαίνεται ότι το πείραμα πέτυχε, αφού μετά από τα απανωτά σοκ έρχεται η απάθεια στην αλητεία!
    Δεν έχω να πω τίποτε άλλο. Είπες πολλά που με καλύπτουν ήδη. Θέλει δύναμη εσωτερική για να το αντέξει κανείς όλο αυτό το καραγκιοζιλίκι!
    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλές ευχές απ' το "μπύθουλα" Γλαύκη μου!
      Υπομονή, μέχρι να καταρρεύσει οριστικά ο καραγκιόζ-μπερντές τους 😉

      Διαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.