Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2018

Άριος Πάγος (*)


Οκέι, εγώ είμαι κάθετη. Τέτοια φαινόμενα να πατάσσονται στη ρίζα τους. Τη ρίζα, μπάι δε γουέι, πότε θα την περάσουμε ένα χεράκι, μιας και το έφερε η κουβέντα; Μην την αφήσουμε τελευταία στιγμή και τρέχω με τ’ αλουμινόχαρτο στο ρεβεγιόν, ε; Έτσι που λες. Πού πας μαντάμ με φέικ πτυχίο; Οκέι, σόρυ. Την αναβάθμισα. Απολυτήριο εννοούσα. Το ακούω στην πρωινή εκπομπή του σκάι και φρικάρω. Δούλευε είκοσι χρόνια καθαρίστρια και δεν είχε βγάλει το δημοτικό, η γελοία! Θεέ μου, σε τι χώρα μεγαλώνουμε τα παιδιά μας; Πόση αμορφωσιά ν’ αντέξει η κοινωνία μας; Πιο σιγά κούκλα μου με το σκαρπέλο, νύχι είναι, δεν ανοίγεις ντομάτες, έλεος δηλαδή! Ένιγουεϊ, τι λέγαμε;

Φωνάζω που λες την προκομένη τη δικιά μου και της λέω, και καλά στο άσχετο: «Ταμάρα χρυσό μου, τι δέσμη ήσουν στο σχολείο;»  «Ταμάρα ντεν πήγκε σκολείο κυρία, έχουμε πόλεμο στο πατρίντα» μου λέει. Ράγισε η κερατίνη στα νύχια μου, για τέτοιο σοκ σου μιλάω. Οκέι, έφτασε ο κόμπος στο χτένι, τα πήρα κρανίο με την Ουκρανή.  Τι χτένισμα προτείνεις για ρεβεγιόν, μπάι δε γουέι; Κάτι μίνιμαλ, γιατί θα παίξω με βινύλ και γκλίτερ φέτος, μην το παραφορτώσω, ε;

Τι έλεγα; Α ναι, για την Ταμάρα. Την σούταρα κανονικά και ψάχνω για απόφοιτη λυκείου, του-λά-χι-στον. Να μιλάει και τη γλώσσα που μου έβγαλε τον αδόξαστο, μέχρι να μάθει τα βασικά. «Ταμάρα  χρυσό μου, αυτό το λέμε στα ελληνικά: “λάτε μακιάτo”, αυτό “εσπρέσσο λούνγκο” κι αυτό “κρεπ σουζέτ”, οκέι;» Τίποτα. Ανεπίδεκτη η Τατάρα! Ας πάει από κει που ήρθε, να καθαρίζει ρέγκες στην ιχθυόσκαλα της Σεβαστούπολης. Εμείς μένουμε Ευρώπη. Άι σιχτίρ πια!

Πού είχαμε μείνει; Α ναι, για την επίορκη καθαρίστρια. Που τόλμησε να σφουγγαρίζει σκάλες και σοβατεπιά, δίχως απολυτήριο δη-μο-τι-κού! Το διανοείσαι; Καλά είχανε κάνει σ’ όλες δαύτες και τις είχανε απολύσει οι δικοί μας. Θέλουνε και θέσεις στο δημόσιο, οι αστοιχείωτες. Κάτι τέτοιες ρίξανε στα βράχια την οικονομία μας. Πιο σιγά εσύ με τη φρέζα, δεν ξεχερσώνεις χωράφι κοπέλα μου, ήμαρτον δηλαδή! Τι μαρτύρια τραβάω Θεέ μου! Κανονικά δηλαδή, πρέπει να ζητήσω αποζημίωση απ’ αυτήν την γιαλαντζί απόφοιτο, για την αποκατάσταση της κερατίνης στα νύχια μου. Μωρέ, μέχρι Άρειο Πάγο θα φτάσω, άμα χρειαστεί... Μήπως να τα βάψω ένα γκρι του πάγου για τις γιορτές;

(*) εκ της Αρίας [ενίοτε και αγρίας] φυλής

Όταν έστελνα τη συμμετοχή μου στην Μαρία, είχα σαν ευχή και υστερόγραφο, μέχρι το τέλος το παιχνιδιού, να έχει γυρίσει στο σπίτι της η γυναίκα αυτή. Ευτυχώς, αυτή τη φορά, υπήρξαν μαζικές αντιδράσεις και κινητοποιήσεις και έντιμοι δικαστές που λειτούργησαν με ευθυκρισία, και όχι με αίσθημα εκδίκησης και εθελοτυφλίας. Ο υγιής ιστός της κοινωνίας μας διαθέτει ακόμα αντανακλαστικά και καλή μνήμη, όσο κι αν κάποιοι ισχυρίζονται (ή επιδιώκουν) το αντίθετο.

Όπως, πολύ εύστοχα, γράφει στο κείμενό της η Μαρία «Μόνο ο Γιάννης Αγιάννης τιμωρείται στην κοινωνία που η απατεωνιά θεωρείται υγιής επιχειρηματικότητα και η απελπισία για ένα ξεροκόμματο, απατεωνιά και μάλιστα καταδικάζεται χωρίς ελαφρυντικά», η πρόσφατη ιστορία μας έχει πολλά παραδείγματα, με κορυφαίο, την πλαστογράφηση πτυχίου από το University College Cork, του επικεφαλής του Eurogroup και Υπουργού Οικονομικών της Ολλανδίας Γερούν Ντάισελμπλουμ. Αλλά αυτός “καθάρισε”, όπως και πολλοί άλλοι. Και μας κούναγε το δάχτυλο επικριτικά. Ο “μπουκλάκιας”!... Με τις υποκλίσεις και τα γλειψίματα του μιντιακού κατεστημένου της χώρας, βεβαίως-βεβαίως…

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Μαρία για το παιχνίδι που φιλοξενεί με υποδειγματική συνέπεια και πολλή δουλειά στο Χάρτινο Καραβάκι της. Ευγνώμων για τη διάκριση και τα σχόλια των φίλων που παρέα συνταξιδέψαμε και σ’ αυτό το παιχνίδι. Καλό μήνα να έχουμε, με γιορτινή διάθεση για “λαμπάκια” και συνειδήσεις αναμμένες, για στολισμένες μέρες, με αλληλεγγύη και αγάπη στον πλησίον μας!


Λίγα λόγια για το "Παίζοντας με τις λέξεις"
Η καταπληκτική ιδέα της Φλώρας του TEXNIS STORIES μας έκανε για χρόνια να γράφουμε και να διαβάζουμε ιστορίες και ποιήματα.
Κάθε μήνα, η Φλώρα πιστή στο ραντεβού με λέξεις που ανανεώνονταν, μας καλούσε να δημιουργήσουμε. Και το κάναμε.
Με αφορμή το παιχνίδι, γράφτηκαν εξαιρετικές ιστορίες και υπέροχα ποιήματα, ξεκαρδιστικά ευθυμογραφήματα, αγαπημένα παραμύθια, αλλά και πόσα άλλα!
Προσωπικά, οφείλω ένα μεγάλο “Ευχαριστώ” στη Φλώρα για το παιχνίδι που εμπνεύστηκε, για τη σκληρή δουλειά που έκανε όλα αυτά τα χρόνια και για μια πολύτιμη συλλογή απ’ τα χειροποίητα κοσμήματά της που στολίζουν τις μνήμες, τα συρτάρια και την καρδιά μου

Φωτογραφίες απ’ το διαδίκτυο

44 σχόλια:

  1. Τα θερμά μου συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου, Μαρία μου. Τώρα που ξαναδιαβάζω το κείμενό σου σκέφτομαι να τηλεφωνήσω στο κομμωτήριο για να φτιάξω ρίζα. Μπήκε ο Δεκέμβρης, μην τρέχω τελευταία στιγμή! Χα, χα. Καλό μήνα, φίλη μου. Πάντα τόσο όμορφες εμπνεύσεις εύχομαι. Φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απορώ πώς δεν το σκέφτηκες ακόμα Μία μου!
      Γιορτές χωρίς κομμωτήριο, είναι ανεπίτρεπτο, κατά το πρωτόκολλο του lifestyle.

      Διαγραφή
  2. Λατρεμένη μου Μαρία, και σε λέω "λατρεμένη" επειδή λατρεύω ό,τι γράφεις! Χαίρομαι τόσο πολύ που κέρδισες και που σε εντόπισα ανάμεσα στις τόσες διαφορετικές και εξαιρετικές συμμετοχές. Είσαι εκπληκτική, που μπόρεσες, με όχημα αυτές τις πέντε λέξεις, να καυτηριάσεις τόσο εύστοχα και με τόσο χιούμορ την επικαιρότητα. Γι'αυτό σε λατρεύω και εύχομαι να συνεχίσει αυτό το παιχνίδι για καιρό, για να διαβάζω τα αριστουργήματά σου και να τα απολαμβάνω.
    Πολλά φιλάκια και πάλι συγχαρητήρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το εντόπισα ότι με εντόπισες, αλλά έκανα τον κινέζο (χαμογελώντας με το σχόλιό σου)...
      Λατρεμένη μας Pippi, σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  3. Και εγώ είμαι κάθετη!!! Ο τρόπος γραφής σου είναι συναρπαστικός! Το αγαπήσαμε ΚΑΙ αυτό το διήγημά σου και δικαίως βγήκε πρώτο. Συγχαρητήρια.
    Όσο για το θέμα...θα ήταν ιδανικό μιας ευνομούμενης πολιτείας να τιμωρούνται όλοι όσοι παρανομούν. Αλλά όπως λες περνούν στα μαλακά όσοι έχουν τα ''κλειδιά για όλες τις πόρτες''!!
    Απολαυστική η σάτιρά σου (εκ περιεργείας... Το 'βαψε το μαλλί στο γκρι του πάγου);;;;;
    Καλό μήνα Μαράκι μου
    Να σαι πάντα καλά και παντού επιτυχίες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για το νύχι επρόκειτο Άννα μου. Αν και το γκρι, άμα το έχεις μέσα σου, είναι ολόσωμο και υποδόριο.
      Σ' ευχαριστώ πολύ-πολύ και ευχές για το νέο μήνα κι από μένα!

      Διαγραφή
  4. Καλά έκανες κι έθιξες αυτό το κατάπτυστο θέμα Μαρία μου .
    Και το έκανες με τον καλύτερο τρόπο.
    Λατρεύω κι εγώ τα γραφόμενα σου.
    Μπαι δε γουέι, έβαψα κι εγώ τη ρίζα.
    Καλά που μου το θύμισες .
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Του "κομμωτηρίου" το κάναμε εδώ μέσα.
      Τουλάχιστον, μαζί με τη ρίζα, φρεσκάραμε λίγο τη συνείδησή μας :-)
      Μπάι δε γουέι, θα τα πούμε εκ του σύνεγγυς και θα σου πω εντυπώσεις (για τη ρίζα) ♥

      Διαγραφή
  5. Θίγεις εύφλεκτα θέματα με κυρίαρχο τον "μπουκλάκια", τη δικαιοσύνη ( τυφλή ποικιλοτρόπως), τη μίζερη ελληνική πραγματικότητα που ο χώρος δεν προσφέρεται να αναλυθούν εδώ. Ένιγουέι !!! Καταπληκτική συμμετοχή, ευστοχότατη, απολαυστική γραφή που με έκανε να γελάσω ( αχχ αυτή η κυρία των βπ! - βορείων προαστίων ). Αν και δεν την ψήφισα, - τι να πρωτοψήφιζα με 22 διαμαντάκια, ήταν υπέροχη και διακρίθηκε άξια.
    " αυτό το λέμε στα ελληνικά: “λάτε μακιάτo”, αυτό “εσπρέσσο λούνγκο” κι αυτό “κρεπ σουζέτ”, οκέι;"
    Σάτυρα, γέλιο, σαρκασμός όλα χωρούν και δένουν υπέροχα! Μπράβο Μαρία
    Καλό γιορτινό μήνα να έχουμε, την αγάπη μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το καλό είναι ότι αποκαταστάθηκε η αδικία (ενίοτε συμβαίνει κι αυτό).
      Η κερατίνη στα νύχια διορθώνεται, η ανοησία όμως, ποτέ.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Αννετάκι μου και συγχαρητήρια κι από δω για την δυνατή συμμετοχή σου!

      Διαγραφή
  6. Δεν πήρα χαμπάρι το πρότζεκτ (για να το πω ελληνικά) της Μεμαρίας, γιατί έκαιγα κάτι τόουστ...
    Δικαίως υπερψηφίστηκε αυτό το κείμενο και κατέλαβε την πρώτη θέση.
    Κείμενο που ίσως θα έπρεπε να με κάνει να γελάσω, διότι υποτίθεται πως είμαι άτομο με χιούμορ, πλην όμως δεν μπόρεσα. Αντιθέτως με έπιασε μια θλίψη κι ένας θυμός μου ήρθε. Ίσως γιατί πίσω από αυτό το κείμενο βρίσκεται μια εντελώς πραγματική ιστορία και που είναι πολύ πρόσφατη στο μυαλό μου (στο ποιο μου;), η οποία, παρά την ευτυχή κατάληξη της, όταν εκτυλισσόταν με είχε βγάλει εκτός εαυτού.
    Κατά τα λοιπά και όπως ήταν αναμενόμενο, έγραψες ακόμα μία κειμενάρα Μαρία Κανελλάκη!
    Εύγε και καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα κι εγώ από αντίστοιχες, αληθινές εμπειρίες την εμπνεύστηκα, Αρτίστα μου. Σε καταλαβαίνω απόλυτα.
      Το νου σου στα τόουστ και στις τοουστιέρες, γιατί σε βλέπω μιμίδιο σε προσεχή (εορταστική) ανάρτηση.
      Καλό κι ευλογημένο μήνα να έχεις!

      Διαγραφή
    2. Τώρα που έπιασα φιλίες με τον κορνιζά σου και μου κάνει καλές τιμές, κάνε με όσα μιμίδια θέλεις!

      Διαγραφή
  7. Κατάπιε πολύ κόσμο το "νύχι και μαλλί", κατάπιε πολλές συνειδήσεις, ενσυναίσθηση και λογική όλο το ιλουστρασιόν περιτύλιγμα!
    Θαυμάσιο κείμενο για την εμετική κατάσταση που μας έχει περικυκλώσει!
    Άλλες φορές οργίζομαι και δεν βρίσκω πραγματικά ησυχία κι άλλες λυπάμαι...
    Πώς να πολεμήσει κανείς αυτό το φίδι και να το βάλει εκεί που του πρέπει;
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτός ο όφις είναι αήττητος Γλαύκη μου.
      Γιατί ακόμα κι η κερατίνη στα νύχια, είναι θέμα ταξικό.
      Φιλιά πολλά και το νου σου στη ρίζα ε;

      Διαγραφή
  8. Τρόπος γραφής μοναδικός ! ολοζώντανος ! βγαλμένος μέσα από την απλή καθημερινή ζωή. Στολισμένος με καλούδια παραδοσιακής έκφρασης και λογοτεχνίας που διαθέτεις άπλετα. Θεματολογία πάντα επίκαιρη και πολλές φορές έντονα φορτισμένη με συναισθήματα. Καυστικό χιούμορ και σάτιρα που τελευταία την αναπτύσσεις με τρόπο μοναδικό. (Την είχαμε απολαύσει και στις Ασκήσεις Σεναρίου...)
    Μαρία, τι άλλο να πω κορίτσι μου ; μπορώ ; όχι !
    Συγχαρητήρια για το γραπτό σου αλλά και για το ...ξεβράκωμα που κάνεις σε μια κοινωνική τάξη που εθελοτυφλεί στην παρασιτική ζωή της.
    Οι ..."λέξεις" σου ταιριάζουν απόλυτα. Είναι ευλογία να μπορείς να εκφραστείς σε σύντομο χώρο.
    Τα φιλιά και την αγάπη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ, σ' ευχαριστώ πολύ βρε Γιάννη μου για τον καλό σου λόγο!
      Ελπίζω να μην ξαναχρειαστεί να σατυρίσουμε τέτοιες φαιδρότητες. Καιρός μας είναι να σοβαρευτούμε πια, και να στείλουμε στα σίδερα τους ορίτζιναλ πλαστογράφους.
      Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  9. "Το" ξαναδιάβασα και εδώ, για να διαπιστώσω για πολλοστή φορά πόση επίγνωση και μαεστρία χρειάζεται κανείς για να γράψει μια ιστορία που και να σατιρίζει μια πολύ ειδική κοινωνική τάξη, ν' αφήνει ένα γλυκόξινο χαμόγελο και συγχρόνως να σε βάζει μπροστά σε μια αλήθεια που πονά!

    ΑΦιλιά πολλά και πάντα καρδιάς!

    ΥΓ: Λες, να βρήκα την ησυχία μου από τότε που έπαψα να βάφω τα μαλλιά μου; ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απαντάω με ένα μεγαλειώδες ΝΑΙ στο υστερόγραφό σου Στεφανία μου.
      Και σ' ευχαριστώ απ' την καρδιά μου για το σχόλιό σου♥

      Διαγραφή
  10. Πολύ μου άρεσε αυτό το κείμενο! Με έκανε να γελάσω και συγχρόνως να κουνώ το κεφάλι μου με θλίψη. Πολύ άνετος και καυστικός τρόπος γραφής, υπέροχος εν ολίγοις που έχει συγχρόνως πολλά μηνύματα. Μπράβο Μαρία για μια ακόμα φορά μας έκανες να γελάσουμε πικρά! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο συνδυασμός γέλιου και θλίψης, βγάζει ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα Μαίρη μου.
      Όπως το φυσικό καστανό με το ακαζού (κατά την κομμωτηριακή επιστήμη), βγάζουν ένα εκτυφλωτικό χρώμα.
      Γλυκόπικρα φιλιά κι από μένα κι ένα τεράστιο "ευχαριστώ" για το σχόλιό σου!

      Διαγραφή
  11. Απολαυστικό το γραπτό σου, Μαρία. Και μας θύμισες κι εκείνον το γίγαντα Νταή, με τις πτυχιακές περγαμηνές.
    Πάντως «ο υγιής ιστός τής κοινωνίας μας που διαθέτει ακόμα αντανακλαστικά» οφείλει να συγκινηθεί και με τις ραγισμένες κερατίνες.
    Ναι μεν άγχος το να ψάχνεις για μια εργασία αλλά κι εκείνο το άγχος για το γκρι τού πάγου δεν μπορούμε να το αγνοούμε.
    Να μη κάνουμε διακρίσεις…
    Δεν είναι μόνο η πάλη των τάξεων είναι και τα άγχη των τάξεων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Δεν είναι μόνο η πάλη των τάξεων, είναι και τα άγχη των τάξεων"
      Αξίωμα!
      Σ' ευχαριστώ πολύ Άρη!!! Πάντα κοφτερά και πνευματώδη τα σχόλιά σου!

      Διαγραφή
  12. Αμάν, βρε Μαρία, έχω εξαντλήσει το εγχειρίδιο με τα καλά λόγια, θα με κάνεις να αρχίσω τις επαναλήψεις και δεν είναι καλό αυτό!
    Να σου πω, και μόνο τον τίτλο να έβαζες, πάλι στη διάκριση θα έφτανες. Λέει κι από μόνος του όλα αυτά που τόσο (εύστοχα, ευχάριστα, καίρια, πονετικά, αλληλέγγυα, αγωνιστικά, ακαριαία κλπ) είπες στο κείμενό σου. Απλώς, ο τίτλος δε θα περιλάμβανε τις απαιτούμενες λέξεις.

    Επίσης, αυτό το είδος, ένα κείμενο γραμμένο με χιούμορ και φρεσκάδα που σατιρίζει ένα "επίκαιρο" (βάζω εισαγωγικά γιατί ναι μεν επίκαιρο, όμως βαθιά διαχρονικό) γεγονός παίρνοντας θέση και κρατώντας την εγρήγορση και τις συνειδήσεις "αναμμένες", όπως λες, το θεωρώ και δύσκολο και αξιόλογο και αποτελεσματικό σε σχέση με τους στόχους του.

    Δηλώνω φαν και σου αφιερώνω το "Σ' ακολουθώ", του αξέχαστου Μάνου. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα τι ωραία αφιέρωση είν' αυτή βρε Διονύση!
      Αν είχα κερατίνη δηλαδή στο νύχι, θα ράγιζε απ' τη συγκίνηση :-)

      Xίλια ευχαριστώ για όλα!

      Διαγραφή
  13. Κανελλάκι μου σε απόλαυσα, σε χειροκρότησα, σε καλοτύχησα γι΄αυτό το σπάνιο, μοναδικό ταλέντο σου να στιγματίζεις, να αναδεικνύεις, να στηλιτεύεις τα κακώς κείμενα με τον απαράμιλλο δικό σου τρόπο, με το βιτριολικό χιούμορ σου. Μακάρι να μπορούσα , έστω και στο ελάχιστο, να σε μιμηθώ. Ωραία η σάτιρα, διασκεδαστική , ευφραίνει καρδίαν, όταν όμως περνάει και μηνύματα καίρια, σημαντικά, αφυπνίζοντας και καταγγέλοντας, τότε επιτελεί ολοκληρωμένα τον σκοπό της..Γράφε να σε διαβάζουμε, γράφε να ξυπνάς συνειδήσεις...Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κρατάω τη δική σου εκδοχή του "ευφραίνειν καρδίαν" Κλαυδία μου, (προσ)ευχόμενη να μηνξαναγίνει τέτοια αδικία σε μια μάνα. Πολύ με συγκίνησες με τα λόγια σου. Ειλικρινά σ' ευχαριστώ και σου εύχομαι να περάσετε αξέχαστες γιορτές με το "ζουζούνι" σας ♥

      Διαγραφή
  14. Το ταλέντο σου και η αξιοσύνη σου στο γραπτό λόγο είναι δεδομένα Μαρία μου !! Εχεις μέσα σου όλη την ενέργεια να καταθέτεις τις αλήθειες γυμνές μπροστά στα μάτια μας !! Μπράβο θα πω !!
    Καλό , εορταστικό μήνα !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μαρία μου πολλά συγχαρητήρια για την άξια νίκη σου!
    Με χιούμορ, οξυδέρκεια και με τη γνωστή σου ευαισθησία καταπιάστηκες με ένα θέμα που δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο και κατάφερες να συγκινήσεις ακόμα περισσότερο κι ας γελάσαμε διαβάζοντάς το...πικρά, αλλά γελάσαμε. Αλλά δε γελάσαμε μόνο...σίγουρα προβληματιστήκαμε κιόλας!
    Κι αυτό δείχνει ότι το χιούμορ είναι πολύ δυνατό όπλο...
    Η ευχή σου βγήκε αληθινή και τουλάχιστον η γυναίκα είναι σπίτι της.
    Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα!
    Φιλιά πολλά και καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αν δεν είχαμε εσένα να μας "σπιτώνεις" Μαράκι μου, θα είμασταν φτωχότεροι. Σε δακρύγελα, εμπειρίες και διαδικτυακά συναπαντήματα. Τα δικά μας "ευχαριστώ" για όλη την περιποίηση!
    Και την αγάπη μας βεβαίως-βεβαίως ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλό μήνα Μαρία μου!
    Νομίζω το μόνο που μένει είναι κάποιος να σε σκηνοθετήσει... και δεν κάνω καθόλου πλάκα!
    Συγχαρητήρια για τη νίκη σου και για τον πάντα εύστοχο και δυνατό λόγο σου!
    Γλυκές Καληνύχτες :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερινάκι μου γλυκό σ' ευχαριστώ απ' την καρδιά μου!
      Προς αναζήτηση σκηνοθέτη, λοιπόν :-)))

      Διαγραφή
  18. Οντως έχεις ενα όπλο Κανελλακι μου που λιγοι άνθρωποι εχουν να μπορούν με τόσο ευστοχο τροπο να χρεισημοποιούν το χιουμορ τους για να λένε τα κακως κειμενα της εποχης μας..δεν υπαρχει αυτη η γραφή..το αποκορύφωμα της ιστοριας και πως το σκεφτηκες βρε αγαπη μου αυτό το....
    αποκατάσταση της κερατίνης στα νύχια μου..!!!
    Οπως λεει και η Κλαυδία γραφε ..γραφε.. να απολαμβανουμε!!
    Τα συγχαρητηρια μου !!!
    Μπραβο ματια μου που εκανες αναφορα στην Φλώρα που ηταν εκεινη που ξεκινησε αυτό το παιχνιδι και στην Μαρία που το συνεχίζει με επιτυχια!!!
    Την αγαπη μου παντα Κανελλάκι μου φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Eμείς γελάμε, αλλά η αποκατάσταση της κερατίνης στα νύχια, είναι όντως ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα που ταλανίζει πολλές, βασανισμένες γυναίκες Ρούλα μου :-)
      "Toυτόριαλ" τύπου, ξέρεις...

      Διαγραφή
  19. Αχ ρε Μαρακι! Αστεια λεγονται τα πιο σοβαρα πραγματα! Αχ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Αχ" και "βαχ" Χριστίνα μου!
      Ένα για το νύχι κι ένα για το μαλλί ;-)

      Διαγραφή
  20. Από τον τίτλο ( και την εσκεμμένη ανορθογραφία του) μύριζε κανέλα!
    Εκείνο που μου άρεσε τρελά ήταν το ύφος αλά Δέκα μικροί Μήτσοι.
    Το έγραψα και στο σχόλιό μου στης Μαρίας ☺
    Εξαιρετική και άξια η διάκρισή σου, ανάμεσα σε πολλές δυνατές συμμετοχές!
    Πολλά φιλιά Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Μήτσος" καλεί Αριστέα και της λέει πως την αγαπάει ανυπερθέτως και κατά συρροή ♥

      Διαγραφή
  21. Συνδύασες πολλά καλά και με ωραίο/σωστό τρόπο το παιχνίδι της Μαρίας με το θέμα τούτο με την καθαρίστρια
    το ακούσαμε και μεις εδώ στην Κύπρο
    συγχαρητήρια για τη νίκη
    καλές γιορτές να έχουμε με υγεία και αγάπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμήν στην ευχή σου Δελφινάκι μου!
      Σ' ευχαριστώ πολύ, τα φιλιά μου στην όμορφη πατρίδα σου!

      Διαγραφή
  22. Πολυτιμο κειμενο..Πολυ ΑΓΡΙΟΣ ο παγος για τον Γιαννη Αγιαννη...Αλλα δεν διαβαστηκε ποτε αυτος;;;
    ΜΑΧΑΙΡΗΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Με τρομερή καθυστέρηση *κοιτάει με αμηχανία το πάτωμα* έρχομαι να σου αφήσω ένα μεγαλοπρεπέστατο μπράβο για τη διάκρισή σου, Κανελλένια μου (καίτοι την έχεις, έτσι κι αλλιώς, στην καρδιά μας, κι αυτό είναι το σημαντικότερο). Ο καυστικός σου λόγος τσακίζει κόκαλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.