-
Σε είχα σα βασίλισσα μη βρέξει και μη στάξει!
-
Γιατί εγώ δεν ήμουνα σε όλα μου εντάξει;
-
Που δούλευα νυχθημερόν τίποτα μη σου λείψει!
-
Ποια άλλη θα περίμενε τα πόδια σου να τρίψει;
Mε θερμοσίφων’ ανοιχτό;
Και σώβρακο κολλαριστό;
Και το γιουβέτσι αχνιστό;
Ποια θα σου είχε μπακλαβά;
Όχι για πες μου. Ποια;
-
Σου ζήτησα εγώ ποτές να φτιάχνεις μπακλαβάδες;
Από τη μια με γλύκαινες κι ύστερα με φαρμάκωνες με
άδικους καβγάδες!
-
Ξέρεις γιατί σου γκρίνιαζα; Γιατί ξενοκοιτούσες!
-
Και τη δική σου την ουρά ενίοτε κουνούσες!
-
Πότε μωρέ Απόστολε κούνησα την ουρά μου;
Που ήμουνα υπόδειγμα τριάντα χρόνια γάμου!
-
Γιατί εγώ δεν ήμουνα; Και που λοξοκοιτούσα,
για να ζηλέψεις τό΄κανα, όταν μου είπες μια βραδιά πως
δεν σε συγκινούσα.
-
Το’πα γιατί μου είπανε πως τά’χεις με τη χήρα…
-
Ποια χήρα βρε Βασούλα μου;
-
Του μακαρίτη του Μηνά… της θειας σου η βαφτιστήρα.
-
Αν ήθελα βρε Βάσω μου εγώ να στα φορέσω…
-
Δεν μου τα φόρεσες ποτές, όπερ να υποθέσω;
-
Μη σώσω να ξημερωθώ, στ’ ορκίζομαι αητέ μου!
-
Μήτε κι εγώ στα φόρεσα κι ας είχα τα σουξέ μου!
-
Τότε προς τι Βασούλα μου αυτό το καβγαδάκι;
-
Μόνος σου το ξεκίνησες να μου μιλάς με υφάκι!
-
Τό’κανα για ν’ ανάψουνε λιγάκι τα αίματά μας,
γιατί πολύ βαλτώσαμε μες τα προβλήματά μας.
-
Και πώς θα την κρατήσουμε τη λίμπιντο ακμαία;
Με κασκορσέ απ’ τον πόλεμο και τρίχινη σκελέα;
-
Eίσαι να πάμε στο σεξ-σοπ να πάρουμε ιδέες;
-
Δε ντρέπεσαι Απόστολε; Ο νους σου τρέχει διαρκώς σε εμμονές χυδαίες!
-
Πού είναι η χυδαιότητα;.... τι εννοείς ρε Βάσω;
Εγώ σλιπάκια αθλητικά θέλω να αγοράσω!
-
Άντε καλά... σάμπως θ’ αλλάξω και εγώ, κάτι παλιές
κιλότες.
-
Καλά που το κατάλαβες, τέτοιες φορούσανε παλιά οι Σφακιανοί κι οι Χιώτες!
-
Και τι προτείνεις δηλαδή να πάρουμε για μένα;
-
Ζαρτιέρες και κομπινεζόν... τα έχω απωθημένα!
-
Και να με δουν στη γειτονιά ν’ απλώνω τέτοια ρούχα;
Έχουμε γιο της παντρειάς θ’ αρχίσουνε τα
γιούχα!
-
Και δηλαδή ξοφλήσαμε αν παντρευτεί ο γιος μας;
Μόνο για να γεννήσουμε είν’ ο προορισμός μας;
-
Γεράσαμε Απόστολε αυτή είναι η ουσία!
-
Δεν έχει δικαιώματα η τρίτη ηλικία;
-
Μα να φορέσω νεγκλιζέ που είμαι γεμάτη ζάρες;
-
Εγώ γυμνή
σε σκέφτομαι και μού’ρχονται αντάρες!
-
Μπα σε καλό σου Απόστολε, μού’ρχεται να γελάσω!
Στα εξήντα μου το “εργόχειρο” πάλι να
ξαναπιάσω;
-
Γιατί γελάς ρε Βάσω;
Ξέχασες που παντρεύτηκε στα ογδόντα του ο Πικάσο;
[Aφιερωμένο εξαιρετικά σε κάτι ζευγαράκια που κάνουν το
μεταπτυχιακό τους στη ζωή και τον έρωτα.
Tότε που όλοι τους θεωρούν παροπλισμένους…]
Η Βάσω και ο
Αποστόλης φιλοξενήθηκαν στο 18ο συμπόσιο ποίησης
της Αριστέας κι ευχαριστούν θερμά την οικοδέσποινα και τους
φίλους που τους τίμησαν με την ψήφο εμπιστοσύνης τους. Πιασμένοι χέρι-χέρι αποχώρησαν απ’ το συμπόσιο,
σχολιάζοντας έντονα την πρωτόγνωρη εμπειρία τους.
-
Είδες που σου τα έλεγα πως άξιζε να’ρθούμε;
-
Φοβόμουν βρε Απόστολε να μη ρεζιλευτούμε!
-
Το έχασες το στοίχημα κι απόψε δεν κοιμάσαι!
-
Δεν θα κεράσεις ένα ντρινκ λιγάκι να
φτιαχτούμε;
-
Parfait amour κορίτσι μου, όπως παλιά, θυμάσαι;
(* η τέλεια αγάπη)
