Παραλειπόμενα απ’ τη βιβλιο-παρουσίαση και η θεωρία του Πάουλο

Το ημερολόγιο έγραφε Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2019. Τοποθεσία: Χαλάνδρι. Κατά τις εφτά το απόγευμα, ήταν το ραντεβού μου με τον Πάουλο και τη θεωρία του. Και δεν το ήξερα κιόλας πως θα μου κάνει την τιμή και πήγα απροετοίμαστη (ψυχολογικά εννοώ). Με περίμενε ήδη εκπρόσωπός του∙ η κοινή μας διαδικτυακή φίλη, το αγαπημένο Αννετά…κι που από ένα λάθος στην ώρα, βρέθηκε από νωρίς στον πολυχώρο κι έζησε την προετοιμασία της εκδήλωσης (τουτέστιν, κουβάλησε κάτι τραπεζοκαρέκλες και διάφορα άλλα χρηστικά αντικείμενα).

Επί σκηνής: ο εκδότης Γιώργος Δαμιανός, ο Αλέξανδρος Τσαγκαρέλλης, η Έφη Παπαθεοδώρου,  ο Θάνος Τσάκαλος, η εκδιδόμενη, και στην πλαϊνή σκηνή ο μουσικός Ηλίας Γυφτονικολός. Οι φίλοι έχουν πάρει θέσεις και ο Στέφανος, όρθιος, πίσω απ’ την κάμερα. Τελευταίες συνεννοήσεις, τα μικρόφωνα (κλασσικά) μικροφωνίζουν (έτοιμη ήμουν να φωνάξω «παρακαλώ χαμηλώστε την ένταση της τηλεόρασης», η αδαής), μια χαρά ήταν τελικά χωρίς μικρόφωνα,  κι έτσι, απτόητοι, ξεκινήσαμε την παρουσίαση…

[φωτογραφία: Χρήστος Λαλόπουλος]

Αν και η παρέα μας απαρτιζόταν από ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικούς επαγγελματικούς χώρους, “έδεσε” καλά απ’ την πρώτη στιγμή. 

[φωτογραφία: Στέφανος Ξηρουχάκης – Επεξεργασία: Θάνος Τσάκαλος]

Φαίνεται πως ο καθένας μας είχε κουβαλήσει το θετικό του φορτίο κι έτσι οι ομιλίες κύλησαν χαλαρά και με αλληλλοπειράγματα. Το σύμπαν είχε ήδη πιάσει δουλειά και συνωμοτούσε πάνω απ’ τα κεφάλια μας…

[φωτογραφίες: Στέφανος Ξηρουχάκης – επεξεργασία: Θάνος Τσάκαλος]

Υπέροχες μουσικές του J. S. Bach απ’ τους Ηλία Γυφτονικολό και Μυρτώ Ξηρουχάκη, μέλη του κουαρτέτου εγχόρδων FourTe

[φωτογραφία: Κώστας Οικονομίδης]

Παρασυρθήκαμε απ’ την υπέροχη αφήγηση της Έφης Παπαθεοδώρου, απολαύσαμε τη συντροφιά της, καθώς και της αδελφής της Χαράς, που είναι μια εξαιρετική ζωγράφος και ανταμώσαμε (επιτέλους) με φίλες απ’ το μπλογκοχωριό. Η συγκίνηση χτύπησε κόκκινο…

[φωτογραφίες: Κώστας Οικονομίδης]

Συμπαντικά "ευχαριστώ" σ' όλους τους φίλους που βρέθηκαν κοντά μου, στους μακρινούς που συντρόφευαν νοερά την παρέα μας, στους άοκνους φωτο-ρεπόρτερς που πέρασαν μιάμιση ώρα πίσω απ' τις κάμερες, στον Γιώργο Δαμιανό που μας άνοιξε το "σπίτι" του και στους εξαιρετικούς συνδαιτυμόνες που "έντυσαν" την παρουσίαση με τις κουβέντες, τις μουσικές, τις ερμηνείες, τη ζεστασιά και τον αυθορμητισμό τους. Αν το αξίωμα του Κοέλιο ισχύει, το βράδυ του Σαββάτου, το σύμπαν συνωμότησε για πάρτη μου. Ευχαριστώ που υπάρχετε σ' αυτό το μικρό μου σύμπαν!

[φωτογραφίες: Κώστας Οικονομίδης]

Το βίντεο της παρουσίασης εδώ

Το νέο μας ραντεβού με τον "Πάουλο", είναι το επόμενο Σάββατο, 9 Φεβρουαρίου, στον Πύργο. Ήδη, οι επίσημοι εκπρόσωποί του, έχουν ξεκινήσει τις προετοιμασίες για την εκδήλωση. Στο ιστορικό κτήριο που παλιά στέγαζε τον κινηματογράφο Rex και σήμερα έχει διαμορφωθεί σ’ ένα καλαίσθητο και φιλόξενο στέκι, στην καρδιά της πόλης, εκεί ακριβώς απ’ όπου ξεκινάει ο πολιτισμός και η τέχνη. Στον πολυχώρο Ακροβάτης λοιπόν, εκεί, κατά τις 7 το απόγευμα, θα συναντηθώ με την Αριστέα και την Γιούλη (οι εκπρόσωποι που λέγαμε), για να ταξιδέψουμε παρέα με τους φίλους, στις σελίδες του βιβλίου.

ΑΚΡΟΒΑΤΗΣ: πλατεία Σάκη Καράγιωργα, Πύργος Ηλείας

τηλ. 694 243 0629

https://www.facebook.com/akrovatiskafeneio/

ΒιβλιοΠαρουσίαση - Πρόσκληση και κάλεσμα για να σμίξουμε

Το Σάββατο 26 Γενάρη, στις 7 το απόγευμα, είναι το ραντεβού μας.

Η επίσημη πρόσκληση είναι για να ξεφυλλίσουμε παρέα το νέο μου βιβλίο.

Η ανεπίσημη επιδίωξη είναι να βρεθούμε ΜΑΖΙ.

Η κρυφή προσδοκία είναι ν’ ανταλλάξουμε κουβέντες, σκέψεις και συναισθήματα. Το βιβλίο είναι το ρούχο της ψυχής μας κι αυτές τις μέρες -ειδικά- η δημιουργία μιας ζεστής συντροφιάς είναι πολύτιμη και ανακουφιστική.

Κοντά μου θα είναι τρεις αγαπημένοι φίλοι. Απ’ τον ρόλο που υπηρετούν ο καθένας τους ξεχωριστά, θα δώσουν την προσωπική τους οπτική για τους ήρωες του βιβλίου.

Ο πολυγραφότατος και βραβευμένος συγγραφέας Αλέξανδρος Τσαγκαρέλλης. Ο ερασιτέχνης (όπως αυτοπροσδιορίζεται) φωτογράφος και επαγγελματίας Πληροφορικάριος Θάνος Τσάκαλος που εκτός όλων των άλλων, μου εμπιστεύτηκε δύο υπέροχες φωτογραφίες του για να ντύσουμε το βιβλίο. Και η αγαπημένη μας Έφη Παπαθεοδώρου που δεν χρειάζεται συστάσεις, παρά μόνο ένα τεράστιο «Ευχαριστώ» για την άμεση ανταπόκρισή της.

Να ευχαριστήσω από καρδιάς τον εκδότη Γιώργο Δαμιανό και τις εκδόσεις 24γράμματα για την εμπιστοσύνη και την πάντα φιλόξενη διάθεση που περιβάλλει τις συγγραφικές μου απόπειρες. Όπως και όλους τους φίλους, εντός και εκτός Αθήνας, που είναι διαρκώς κοντά μου, με τηλέφωνα, μηνύματα και ενθαρρυντικά σχόλια. Ευγνώμων για την παρουσία σας!

Σβήσε το σπίρτο να κοιμηθούμε

Παραμονή των Χριστουγέννων

η κάμερα εντόπισε

κοριτσάκι ακάλεστο και εμφανώς ασυνόδευτο

να περιφέρεται στη γειτονιά μας

τη φωταγωγημένη και απαστράπτουσα

***

οι κινήσεις της  θεωρήθηκαν ύποπτες

καθώς πυροδοτούσε εύφλεκτα ξυλάκια

πλησίον των παρκαρισμένων οχημάτων

ότε εκλήθη η αντιτρομοκρατική υπηρεσία

***

οι παραμυθώδεις ισχυρισμοί της στους ένστολους

ότι είναι πλανόδια πωλήτρια σπίρτων

ούσα ορφανή και πρόσφυγας εμπόλεμης χώρας

μάς συγκίνησε σφόδρα πλην όμως…

***

δεν ήταν συμβατή με το πνεύμα της γιορτής

η ευτελής εικόνα της μικρής

κι έτσι επιστρέψαμε στα διαμερίσματά μας

παραχωρώντας μεγαλόκαρδα την άδειά μας

να κουρνιάσει κάτω απ’ τη λεμονιά

του λαμπροστολισμένου πεζοδρομίου μας

***

μια κυρία έβγαλε το σκυλάκι της το πρωί

να κάνει την ανάγκη του στο ξινόδεντρο

τουρτούριζε το δύστυχο το ζωντανό

μα το είχε καλά προφυλαγμένο

σε γούνινο ζακετάκι

***

“πώς βρέθηκε άραγε ξυλιασμένο το κοριτσάκι;

με τα σπίρτα του νοτισμένα στο χεράκι;”

πέσαμε απ’ τα σύννεφα οι Χριστιανοί

με το φόβο μήπως η κοριτσίστικη ψυχή

στοιχειώσει το γεύμα των Χριστουγέννων…

Το διαδικτυακό μας συμπόσιο/ρεβεγιόν, είναι πια γεγονός. Στα γνώριμα μέρη της Αριστέας μας, γιορτάσαμε το επετειακό 22^ο συμπόσιο ποίησης με λαμπερές συμμετοχές, πολύτιμους φίλους και ζεστή παρέα. Θερμά ευχαριστώ τους φίλους και την οικοδέσποινα, για την εμπειρία και το ταξίδι. 

Οι ευχές μας ενώνονται για όλα τα παιδιά που βιώνουν τον παραλογισμό του πολέμου και περιφέρονται στην “πολιτισμένη” μας ήπειρο. Οι προσευχές μας είναι να βρουν τη νέα χρονιά, το αυτονόητο. Μια πατρίδα, ένα σπίτι, μια οικογένεια, ένα ζεστό κρεβάτι και όνειρα για τη ζωή τους. 

Ένα βιβλίο σηκώνει άγκυρα

Λίγο πριν κάνει σκάντζα βάρδια η παλιά με τη νέα χρονιά, ξεκινάει το ταξίδι του ένα καινούργιο βιβλίο. Οι “Βίοι αγρίων και αδέσποτων αγίων” αναχωρούν για το μπάρκο τους στα εκδοτικά νερά, ευελπιστώντας σε καλές θάλασσες και φιλόξενα λιμάνια. Δεν υπόσχονται εξτραβαγκάντζες και λουξ παροχές, αλλά μόνο μακροβούτια στα πολύ βαθιά νερά της μικρής μας περιοχής∙ του μικρόκοσμού μας δηλαδή, έτσι όπως τον ορίζει ο καθένας μας. Απ’ το φινιστρίνι του θα δούμε τη γειτονιά, το σχολείο, την εκκλησία, την πλατεία που παίζουν τα παιδιά και τις οθόνες που παίζονται τα πιο σκληρά παιχνίδια. Στο τέλος του ταξιδιού θα επιστρέψουμε στην “καμπίνα” μας∙ στο διαμέρισμά μας, στο στενό μας δωμάτιο, στον ανηλεή καθρέφτη μας. Μαζί θα δούμε αυτά που δεν θέλουμε να βλέπουμε, γιατί η ομαδική έκθεση στα δύσμορφα που μας περιβάλλουν, είναι πιο βολική και λιγότερο οδυνηρή.

Από καρδίας, ευχαριστώ τον εκδότη Γιώργο Δαμιανό και τις εκδόσεις 24γράμματα Κι όλους τους φίλους που εμπιστεύονται και συντροφεύουν τις διαδικτυακές και εκδοτικές μου συγγραφικές απόπειρες. Την ευγνωμοσύνη και την αγάπη μου σ’ όλους σας! Το ύστατο ευχαριστώ (αν και δεν του αρέσει να το ακούει) στον Θάνο Τσάκαλο που παραχώρησε απλόχερα αρχεία απ’ το φωτογραφικό του υλικό, για να ντύσουμε τα εξώφυλλα. Η πλοήγηση στο μαγικό βυθό με τις, απροσδιορίστου αριθμού, φωτογραφίες του (όλες εξαίρετες), ήταν γοητευτική. Η επιλογή, όμως, ήταν ζόρικη…

Απ’ το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Ένα κοινό τάμα στον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο, θα γίνει η αφορμή για να γνωριστούν. Η ιστορία τους εξελίσσεται χρονολογικά, με βάση το ορθόδοξο συναξάρι και τους βίους των επισήμων, αλλά και των αχαρτογράφητων αγίων. Η Μπέτυ κι ο Νέστορας θα ζήσουν συμπυκνωμένα σε μια χρονιά, όλα όσα είχαν αφήσει παρακαταθήκη στο παρελθόν για τους εαυτούς τους∙ τους στεναγμούς του έρωτα και τα αδιέξοδα της αγάπης. Ξεκινούν με λαχτάρα το στήσιμο της κοινής τους ζωής, για να διαπιστώσουν σύντομα όμως, πως είναι αλυσοδεμένοι στις υποχρεώσεις και στις φροντίδες των οικείων τους. Μια σειρά από πιεστικά διλήμματα κλονίζουν τις ισορροπίες στη σχέση τους, μέχρι τη μέρα που ένας δεκαπεντάχρονος μαθητής, μια μονογονεϊκή οικογένεια κι o διευθυντής του τοπικού γυμνασίου, θα φέρουν απρόβλεπτους οιωνούς∙ τώρα θα κληθούν να δοκιμάσουν τις αντοχές τους και ν’ αναλάβουν νέους ρόλους στη ζωή τους. Παλιές αμαρτίες και άγνωστες δυνάμεις που κρύβονται στον καθένα, θα βγουν στην επιφάνεια και θα καθορίσουν το μέλλον τους.

Με φόντο μια λινή πετσέτα που τυλίγει ευλαβικά το πρόσφορο και το ιερό δίπτυχο∙ χαρτάκια με ψυχές και ονόματα προσφιλών, συγχώρια και ικεσίες για υγεία και ψυχική δύναμη και μυρωδιές από μοσχολίβανο, αγιοκέρι και λεβάντες. Λίγα ψίχουλα απ’ το αντίδωρο μιας κυριακάτικης λειτουργίας, ξεχασμένα στην τσέπη ενός παλτού. Στο “Άξιον Εστί” μιας ιεροτελεστίας, θα αναμετρηθούν το σκοτάδι με τη ζωή κι ο πέτρινος φόβος με τις αφράτες ζύμες που υγραίνονται απ’ τα μητρικά δάκρυα.

“Ας ήτανε όλες οι έγνοιες μας από ζυμάρι παιδί μου, να τις έβανα πάνω στην πλασταριά μου και με το ξυλόβεργο να τις καλόστρωνα,

 ίσαμε να γίνουν ένα δαντελένιο φύλλο... Ωραία δε θα ᾽ταν;’’

Πληροφορίες για το βιβλίο και τρόπους αγοράς του, μπορείτε να βρείτε εδώ

Ολόθερμες ευχές σ’ όλους, Χρόνια Πολλά, με την αγάπη να σηματοδοτεί τις διαδρομές μας!