Ένα μικρό θυμητάρι απ’ τους λόγους του.
Εν όψει των επερχόμενων εορτών και εμποροπανήγυρων,
προτείνω να το υιοθετήσουμε σαν ευχή.
Λέγε-λέγε, μπορεί και να φυτρώσουν κάποιοι απ’ τους
σπόρους του.
Μήπως και σώσουμε τίποτα την τελευταία στιγμή.
Να στρώσουμε λίγο
το χωράφι για την επόμενη γενιά. Όπως το βρήκαμε κι εμείς στρωμένο απ’ τους
παλιούς μας ήρωες.
Πέτρινα χρόνια-σκληρά.
Πιο σκληρά κι απ’ την πέτρα που έσπαγε με τη βαριά, μέχρι να γίνει χαλίκι.
Χαλίκι που έστρωνε για να γίνουν δρόμοι.
// Nα ‘σαι άνθρωπος δημιουργικός και ευαίσθητος. Και ν’
αγαπάς. Ν’ αγαπάς!
Να μπορείς να μετατρέπεις
κάθε μέρα την αγάπη σε αγαπημένο. Η φρέζα μου που είναι εκεί φυτεμένη την
αγαπάω, την βλέπω κάθε πρωί, καταλαβαίνεις;
Ή έναν συγκεκριμένο
άνθρωπο… Όλα τ’ άλλα…
Παρέες, ρε, μπορείς να κάνεις
παρέες; Φιλία. Έρωτα!
Κάντε έρωτα, αγαπηθείτε,
κάντε τις παρέες σας, σκεφτείτε, αναπτύξτε την κριτική σας σκέψη//
Χρόνης Μίσσιος - συγγραφέας, αντιστασιακός,
αγωνιστής της Aριστεράς και ίσως ο πρώτος ακτιβιστής στην Ελλάδα υπέρ της
ολιστικής οικολογικής φιλοσοφίας.
Έφυγε πριν πέντε χρόνια, αφήνοντας πίσω του μιαν ανεκτίμητη κληρονομιά με τα βιβλία του και το ελεύθερο πνεύμα του, που σε πείσμα του συστήματος
και των χουντικών εκφραστών του, αναπτύχθηκε, εξελίχθηκε και ορθώθηκε μέσα στις
φυλακές και στις εξορίες. ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
Συνεντεύξεις, βιβλία και οπτικοακουστικό υλικό, στην
ιστοσελίδα: https://chronismissios.wordpress.com/
(*απ' το τραγούδι "ΑΓΙΟΙ" του Θανάση Παπακωνσταντίνου)
Μεγάλος δάσκαλος! Κι εσύ άξια μαθήτρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε σεβασμό και ταπεινότητα στο μεγαλείο της ψυχής του.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ Σοφία μου!
Διάβασα δύο βιβλία του Χρόνη Μίσσιου, τα: «Το κλειδί είναι κάτω από το γεράνι» και το «Χαμογέλα ρε… τι σου ζητάνε;», καθώς και διάφορες σκέψεις του που μου άφησαν μια υπέροχη γεύση. Όμορφο, αληθινό και ντόμπρο γράψιμο. Κράτησα σαν μότο ζωής τούτο: «Έχουμε ανάγκη να ξαναβρούμε την προσωπική μας αισθητική, τα προσωπικά μας μονοπάτια, του έρωτα, της αγάπης και της τρυφερότητας, το άρωμα του κόσμου και της ύπαρξής μας».
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον έχω στην καρδιά μου κι ας πέρασαν πέντε χρόνια…
Μαρία σ’ ευχαριστώ που μου τον ξανάφερες στη σκέψη!
Είναι απ' τα βιβλία που ξαναδιαβάζονται και κάθε φορά ανακαλύπτουμε και κάτι ακόμα. Ένα κρυμμένο νόημα, μια επαληθευμένη προφητεία του (έχει καταγράψει χρόνια πριν τις συνέπειες της οικολογικής αφαίμαξης), είναι όπως το λες πολύ εύστοχα "αληθινό και ντόμπρο γράψιμο".
ΔιαγραφήΔικές μου οι ευχαριστίες Στράτο!
Αχ πόσο μου είχε αρέσει το "Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς" και το "Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε;"! Το "Ντομάτα με γεύση μπανάνας" όχι και τόσο. Άλλα δεν έχω διαβάσει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάω να περιηγηθώ στην ιστοσελίδα, της οποίας την ύπαρξη αγνοούσα.
Τι ωραίο αυτό το "Βγάλαμε τους Θεούς από τη φύση για να την κακοποιούμε χωρίς ενοχές" στην αφιέρωση...
Καλό βράδυ Μαρία Κανελλάκη!
Είναι σκληρά βιβλία, γραμμένα με αίμα και αγώνες. Κι όμως δεν έχασε στιγμή την τρέλα και το χιούμορ του, ακόμα και με τους βασανιστές σου. Δυστυχώς η κακοποιημένη φύση, άρχισε ήδη να εκδικείται Αρτίστα μου.
ΔιαγραφήΚαλό βραδάκι και σε σένα!
Δεν ξέρω, αν οι σπόροι ευοδώσουν, ξέρω πως το εύχομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ μπαμπάς μου πάντα μου έλεγε, να βρίσκω κάτι από κάθε άνθρωπο και να κρατάω. Κάτι από την νοοτροπία, κάτι από την σκέψη ή τα λόγια του. Κι είναι και κάποιοι άνθρωποι που έχουν τόσα να δώσουν, που θες όχι απλά να κρατήσεις κάτι για σένα, αλλά να δώσεις και στους άλλους.
Η φράση του κύριου Μίσσιου πάνω στην φωτογραφία, αποτελεί θα έλεγε κανείς, μάθημα ζωής.
Να 'σαι καλά Μαρία.
Καλό βράδυ :)
Σωστά τα λέει ο μπαμπάς, κάτι παραπάνω ξέρει Μαρίνα μου.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ!
Να πω το εξής ως μικρή τιμητική αναφορά σε έναν στοχαστή που ξεκίνησε Μαρία θετικά και διαλεκτικά. Τεράστια προσφορά, πολυεπίπεδη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως ο ίδιος ο Μίσσιος ήταν εκείνος που με δική του ομολογία έβαλε όρια σε αυτό που αγωνίζονταν. Στην ταξική πάλη και στα όριά της. Με λίγα λόγια δεν πίστευε ο ίδιος στην τελική σύγκρουση, στην κομμουνιστική προοπτική, στην διεξοδο που μπορεί να δώσει η ταξική πάλη με την οποία φυσικά γαλουχήθηκε και ασπάστηκε.
Πολύ όμορφη η παρουσίαση Μαρία.
Καλό βράδυ.
Μα γι αυτή την προοπτική θυσίασε τη ζωή του Γιάννη μου. Τους λόγους που αποστασιοποιήθηκε απ' το κομματικό σχήμα, τους έχει καταγράψει και είναι απόλυτα σεβαστοί. Τον αγώνα του τον έδωσε και με το παραπάνω. Αυτό κρατάμε και αυτό τιμούμε.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ Γιάννη, καλό βράδυ να έχεις!
Καίριες οι παραπομπές σου, Μαρία, στο έργο και την προσωπικότητα του Χρόνη Μίσσιου.
ΑπάντησηΔιαγραφή«…άρχισα να αγωνίζομαι να μην με αλλάξει αυτό».
Να μη με αλλάξει το Σύστημα.
Μεγάλη κουβέντα.
«… Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα
πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του».
«Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο τ’ όχι – το σωστό – εις όλην την ζωή του».
Σ' ευχαριστώ πολύ Άρη!
ΔιαγραφήΚαλημέρα Μαράκι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ήρωες τιμούνται με τη συνέχιση των αγώνων
και με την αποτίναξη της τυραννίας
Σε φιλώ πολύ πολύ ♥
Καλημέρα Μαράκι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ήρωες τιμούνται με τη συνέχιση των αγώνων
και με την αποτίναξη της τυραννίας
Σε φιλώ πολύ πολύ ♥
Ποια συνέχιση βρε Ελένη μου;
ΔιαγραφήΗ τελευταία φουρνιά ηρώων ήταν αυτή.
Έκτοτε, οι αγώνες δίνονται στα γήπεδα και στα σαρβάϊβορ. Μαχητές του γλυκού νερού...
Τα φιλιά μου Ελενάκι μου♥
Αθάνατος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝιώθω την ανάγκη να τον ξαναπιάσω στα χέρια, τώρα που ξέρω περισσότερα.
Τον διάβασα στα 23 πρώτη φορά, αλλά άλλα μυαλά είχα τότε Μαρία μου!
Και ήρθε η ανάρτησή σου σε μια μέρα που διάβαζα για αντιστασιακούς, αγωνιστές και τους ήρωες της Καισαριανής!
Σε ευχαριστώ και σε φιλώ γλυκά! ♥
Είναι απ' τα βιβλία που δεν πρέπει να σκονίζονται Αριστέα μου.
ΔιαγραφήΔιαχρονικός και μέγας φιλόσοφος! Κι έμαθε γράμματα στη φυλακή, να μην το ξεχνάμε αυτό.
Φιλί γλυκό κι από μένα ♥
Σπουδαίος! Μια μεγάλη προσωπικοτητα που δεν χρειάζετραι αγιοποίηση...η παρακαταθήκη του βρίσκει ώτα και καρδιές ανοικτές. Τι άλλο να ζητήσει κανείς; Μόνο τη διαφύλαξη αυτής της κληρονομιάς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίρο το θέμα σου μπράβο
Καλό σου βράδυ Μαρία μου
Προσυπογράφω Άννα.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ!
Το Μίσσιο δεν τον ηξερα παλια Κανελλακι μου τον εμαθα από σενα εδώ που είχες ξαναγραψει γι αυτόν και τις ιδέες του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘ α νιώθει ομορφα εκει επανω που υπαρχουν ναθρωποι σαν και σένα και σιγουρα όσοι ξέρουν γι αυτόν να αναφερονται στην μνημη του και τους αγώνες του για μια κοινωνία πιο ανθρώπινη...
Τι καλα που τον τίμησες και μαθαμε και εμεις περισσότερα πραγματα για τον Μίσσιο.. Κανελλακι μου!!!
Σε ευχαριστούμε ..να περνάς ομορφα αγαπη μου..την αγαπη μου και τα φιλια μου...!! ♥
Καλά και φωτεινα ομορφα ταξιδια Κανελλακι μου με το γιορτινο σου καραβακι στα παρακειμενα σου .!!! φιλώ σε.!!
ΔιαγραφήΚαραβάκι η σκέψη μου και σαλπάρει στα μέρη σου Ρουλιώ μου ♥
ΔιαγραφήΠάντα σκύβεις με ευλαβικό θαυμασμό στις λέξεις του Μαράκι μου!! Συγκινητικό και ανθρώπινο το αφιέρωμά σου και πόση εύστοχη η παράκλησή σου να πιάσουν οι σπόροι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σαι καλά!! Σε φιλώ καλή μου!! 😙
Να'σαι καλά Μαριλένα μου!
ΔιαγραφήΟ Χρόνης Μίσσιος δεν ξεχνιέται Μαρία μου , ο λόγος του είναι τόσο σταθερός , επίκαιρος και διδακτικός!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο ένα του βιβλίο έχω διαβάσει ΄΄Χαμογελάτε ρε.. Τι σας ζητάμε;;;΄΄
΄΄Νάσαι άνθρωπος δημιουργικός και ευαίσθητος!! Και ν΄αγαπάς , ν΄π αγαπάς΄΄
Ευχαριστούμε !!!
Eίσαι και τα δύο Μαρία μου. Για αγάπη δεν το συζητώ... πλεόνασμα πάντα.
ΔιαγραφήΕγώ σ' ευχαριστώ!
Μαρία καλημέρα. Η ανάρτηση σου για τον Χρόνη Μίσσιο για μια φορά ακόμη με κάνει κοινωνό θεωριών που ασπάζομαι διαχρονικά. Ο Ύμνος στη ζωή με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο και γι αυτό και η φαινομενικά απλουστευμένη προσέγγιση : «Να είσαι άνθρωπος δημιουργικός και ευαίσθητος. Και ν’ αγαπάς..» την έχω υιοθετήσει γιατί σε ένα τέτοιο περιβάλλον μεγάλωσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆνθρωποι που πέρασαν από πολλά μονοπάτια και τελικά επέλεξαν και αγωνίστηκαν γι αυτό που η καρδιά τους τους ζήτησε είναι άξιοι θαυμασμού. Όχι δεν προσάρμοσαν τις χρονικές συγκυρίες στα μέτρα τους , έζησαν μέσα στο χρόνο δίχως να αλλοτριωθούν με μόνο πρόσταγμα να παραμείνουν άνθρωποι.
Δίδαγμα για μας να αναζητάμε και σήμερα ανθρώπους με προσωπικότητα και ήθος σαν τον Μίσσιο, να τους περιβάλουμε με την εμπιστοσύνη μας και να τους στηρίζουμε στο έργο τους για το Κοινωνικό καλό.
Εξαιρετικό το σχόλιο σου Τάσο, σ' ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΜόλις είδα τη φωτογραφία του Χρόνη, ένα αχ! βγήκε απ' το στόμα μου, γιατί είχα ετοιμάσει ένα αφιέρωμα γι αυτόν και το άφησα για μια άλλη φορά... και να που με πρόλαβες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω ξαναγράψει εδώ, πως υπήρξε γείτονας μου τα τελευταία χρόνια που είχε αποτραβηχτεί στο Καπανδρίτι.
Παρέα έκανα πιο πολύ με τη Ρινιώ την γυναίκα του και με τη κόρη τους!
Εξαιρετικό και αυτό το αφιέρωμα σου και ναι, συμφωνώ πως ίσως καλά θα κάναμε, να αναθεωρήσουμε τον όρο "'Αγιος"...
Πολλά πολλά ΑΦιλάκια καρδιάς σου στέλνω!
Το θυμάμαι πως γειτονεύατε Στεφανία μου και ομολογουμένως είσαι πολύ τυχερή.
ΔιαγραφήΌσο για το αφιέρωμα που είχες ετοιμάσει, ποτέ δεν είναι αργά...
Η ανάρτηση έγινε με αφορμή την επέτειο του θανάτου του.
Αλλά, πεθαίνουν ποτέ αυτοί οι άνθρωποι;
Να μη μας αλλάξει το σύστημα
ΑπάντησηΔιαγραφήλοιπόν...
Σε φιλώ,Μαρία μου!
(Γιούλη)
Φοβάμαι ότι δεν έχεις ελπίδες (πια) Γιούλη μου...
ΔιαγραφήΓλυκιά καληνύχτα!
Αν και διαφωνώ με τον πεσιμισμό που τον διακατείχε στη δύση του βίου του, όσον αφορά την επαναστατική ανατροπή, εντούτοις δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να αμφισβητήσει τους αγώνες και τις μάχες που έδωσε σε πέτρινους καιρούς, τότε που η πίστη στα ιδανικά ξεπερνούσε το φόβο του εγκλεισμού ή και του θανάτου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα καταγράφηκε με σεβασμό στη συλλογική μνήμη.
Οραματίστηκε μια επαναστατική ανατροπή μέσα απ' την οικολογία.
ΔιαγραφήΚαι το υπερασπίστηκε με πάθος.
Σ' ευχαριστώ πολύ Ευρυτάνα!
Από εκείνους τους μοναδικούς και αξεπέραστους ανθρώπους, που πρόσφεραν πολλά μαθήματα ζωής και ανθρωπιάς σε όσους γνώρισαν το έργο τους. Ήμουν τυχερή που ήρθα σε επαφή με τις σκέψεις του κάπου στα είκοσι. Εξαιρετικά τα σημεία που επέλεξες, καθώς μας θυμίζουν την ουσία των πραγμάτων σε τούτο τον κόσμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά, Μαράκι μου!
Aνήμερα της Μαύρης Παρασκευής, επιβεβαιώνεται ότι το "σύστημα" μας έχει νικήσει κατά κράτος.
ΔιαγραφήΗ προβατοποίηση στο μεγαλείο της!...
Σ' ευχαριστώ πολύ Γλαύκη μου, καλό σαββατοκύριακο εύχομαι!