Κήποι καταπράσινοι, θαλεροί, ολάνθιστοι.
− Ποιος τους ποτίζει; ρώτησες.
− Ποτίζονται από τα δάκρυα εκείνων που συγκινούνται από την ομορφιά, σου είπα.
− Πόση ώρα πρέπει να κοιτάξεις ένα κήπο για να ποτιστεί αρκετά, ρώτησες πάλι.
− Για πάντα, σου είπα.
Με κοίταξες λιγάκι σκεπτικός.
− Κι αν δεν αντέξω να κοιτάζω τόση ομορφιά; είπες.
− Αν δεν αντέξεις, τότε κοίταξε τη θάλασσα. Φτιάχτηκε από τη συγκίνηση αυτών που κοίταξαν την ομορφιά των κήπων. Θα σου μάθει να κοιτάζεις.
Για τον Παρασκευά Κ.
(απ' το βιβλίο "κήποι", εκδ. 24γράμματα)
Αυτό το μήνα το Απάγκιο κλείνει, αισίως, τα έξι του χρόνια. Φέτος, γιορτάζει τα
γενέθλιά του με μια σπουδαία γυναίκα που με τιμά με τη φιλία της. Την Ειρήνη Γαβριλάκη.
Η Ειρήνη άνοιξε διάπλατα τους υπέροχους κήπους της, για να κάνουμε παρέα μια
βόλτα στα ηλιοτρόπια και τις μαργαρίτες της. Στους κάκτους, στα νυχτολούλουδα,
στα μυριστικά και στα βότανα. Διάλεξα αυτό το μέρος για να σβήσουμε -νοερά- τα
κεράκια του Απάγκιου, γιατί η ανάγνωση του τελευταίου βιβλίου της, μ’ έβγαλε σ’
ένα ξέφωτο. Εκεί ακριβώς που απαγκιάζει η ψυχή∙ εκεί που οι λέξεις και τα
νοήματα γίνονται χλωρά κλαράκια κι ανθοφορούν την ελπίδα και την προσδοκία.
Εκεί που, κάποτε, παρατήσαμε σύξυλη την παιδικότητά μας κι η Ειρήνη την ανέσκαψε και μας την
παρουσιάζει σχεδόν άθικτη. Διαπρέποντας άλλωστε και ως επαγγελματίας Αρχαιολόγος,
η Ειρήνη γνωρίζει καλά τις φροντίδες του «ξεβοτανίσματος»,
αναγνωρίζοντας σε κάθε κλαδάκι της γης «κι ένα υλικό δομής μιας φωλιάς».
Βλέποντας την περσινή, αντίστοιχη, γενέθλια ανάρτηση του Απάγκιου,
θυμάμαι πως γράφτηκε υπό την καπνώδη και αποπνικτική ατμόσφαιρα απ’ την
καταστροφική φωτιά στο Μάτι. Με τη θλιβερή διαπίστωση πως η ιστορία επαναλαμβάνεται
και πως γινόμαστε, ολοένα, και φτωχότεροι από φυσικούς «Κήπους» και πως
εξακολουθούμε να θρηνούμε με εμμονή το (καμένο) δέντρο, αλλά αποφεύγουμε ν’
αναλάβουμε την προσωπική μας ευθύνη απέναντι στο «δάσος», γι’ αυτά και για άλλα
πολλά που δεν είναι της παρούσης, διάλεξα αυτό το βιβλίο-σταθμό, για να κάνω τις
προσωπικές μου «ανασκαφές».
Γιατί, όπως γράφει
και η Ειρήνη στον πρόλογό της:
«Μικροί ή αχανείς, φροντισμένοι ή όχι, δεν νοιάστηκα, αν
και οι αφρόντιστοι κήποι, μάλλον με κέρδιζαν πιο γρήγορα, ίσως γιατί ο ρυθμός
ξεβοτανίσματος ταιριάζει με τον ρυθμό μου, όταν περιδιαβαίνω έναν κήπο. Και
γιατί αρέσκομαι να θεωρώ ότι οι φροντίδες τελεσφορούν»
Μια ευχή: N’ αφήσουμε επιτέλους, όση
φύση μας απόμεινε, να μας κατακτήσει.
Κι ένα τεράστιο ευχαριστώ
απ’ την καρδιά μου, στους φίλους που τιμούν με την παρουσία τους το Απάγκιο, όλα
αυτά τα χρόνια!
Καλή Παναγιά και Χρόνια Πολλά σ’ όσους και όσες γιορτάζουν 💚
Για όσους θέλουν να απολαύσουν τη βόλτα στους “Κήπους”
της Ειρήνης, εδώ όλες οι πληροφορίες για το βιβλίο της (απ’ τις εκδόσεις
24γράμματα): http://dyslexiashop.gr/index.php/product/99981/
Art photography:
Gemmy Woud-Binnendijk
Αυτά τα ενθουσιώδη «Χρόνια πολλά» με πολλλλά θαυμαστικά και συναφείς τυποποιημένες ευχές που ακούγονται σαν τυπικές κοινωνικές υποχρεώσεις με βγάζουν λίγο έξω απ’ τα νερά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως γιατί δεν ξέρω τι να ευχηθώ που να μην φαίνεται λίγο.
Γι αυτό θα σου πω πρώτα ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλες τις μικρές, λυρικές ανάσες που μας κράτησαν συντροφιά, μας ταξίδεψαν, μας συγκίνησαν, πλούτισαν το συναίσθημα και τη φαντασία μας και θα ευχηθώ χαρούμενες, δημιουργικές μέρες γεμάτες έμπνευση να καταγράφουν τα ξέφωτα της ζωής μας «εκεί που απαγκιάζει η ψυχή μας»
Τις πιο θερμές ευχές για τη γιορτή σου Μαρία μου με υγεία και καλύτερες μέρες.
Να είσαι καλά!
Με την ευχή και την προστασία της Παναγίας!
Αννίκα μου, δικές μου οι ευχαριστίες και η ευγνωμοσύνη, για τη γνωριμία και τη φιλία μας.
ΔιαγραφήΚρατάω παρακαταθήκη τις ευχές σου και σου στέλνω την αγάπη μου!
Με γιορτινα το εντυσες το απαγκιο σου Μαρακι
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σ ενα κηπο ολανθιστο πορευτηκα
μοσχοβολιά με τυλιξε κι αγαλιασε η ψυχη μου
σε τουτο τον ξεχωριστό λογο της προτροπης σου
Να ναι τα χρονια σου πολλα και μοσχομυρισμενα
Διπλες θα ειναι οι ευχες σε τουτη την γραφη μου
Η μια για το απαγκιο σου 🎂 κι αλλη για την γιορτη σου.🌺🌷🌼🌻
πολυχρονη να είσαι εσύ... κι αυτό να τα χιλιασει
Καθε ευχη μου κηπος σου και καθε λεξη αγαπη.!!🧡
Να σε χαιρονται που σ αγαπανε Κανελλακι μου και εμεις μαζι τους..
Χρονια σας πολλα αγαπημενη μου Φιλακιααααα!!!!! 💋💋
Μα είσαι η χαρά του σχολίου, βρε Ρούλα μου!
ΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ αγαπημένη μου ❤
Στον κήπο τού Απάγκιου σου, Μαρία, ανθίζουν επί έξι χρόνια ξεχωριστά λουλούδια. Και οι αναγνώστες σου απολαμβάνουν χρώματα κι αρώματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είναι πολλά τα γενέθλια και τα λουλούδια σου.
Θ’ αναζητήσω και τους κήπους τής Ειρήνης που μας προτείνεις.
Ξεχωριστοί είστε μόνο εσείς οι αναγνώστες και φίλοι κυρίως.
ΔιαγραφήΑλλιώς, δεν θα υπήρχε η διάθεση και το μεράκι για "απαγκιάσματα".
Άρη μου, είσαι εκ των στυλοβατών και αγαπημένων φίλων στη μπλογκόσφαιρα, και δεν θα πάψω ποτέ να σ' ευχαριστώ απ' την καρδιά μου.
Καλό αποκαλόκαιρο να έχετε, με υγεία και ψυχική δύναμη σ' όσα έρχονται. Την αγάπη μου!
Να το χαιρόμαστε το "Απάγκιο" Μαρία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας χώρος που ξέφυγε από τα προσωπικά σου όρια και απλώθηκε στην αγκαλιά της κοινότητας. Αγκάλιασε τις προσδοκίες, την έκφρασή μας, τα ερωτήματα. Έκλεισε τα χαμόγελά μας και την ξεκούραση της ψυχής μας.
Πολύχρονο να του ευχηθώ Μαρία μου! Πάντα καλοτάξιδο εδώ στη γειτονιά έχοντας ανοίξει τα μικρά και μεγάλα φτερά του.
Χρόνια πολλά στη γιορτή σου καλή μου φίλη.
Και ένα μεγάλο μπράβο στην Ειρήνη για τους "κήπους" της.
Την καλησπέρα μου.
Είναι που είστε εσείς και το στολίζετε με τις ζεστές παρουσίες σας.
ΔιαγραφήΓιάννη μου, τιτανοτεράστιο ευχαριστώ για όλα!
Καλύτερο τίτλο από το "Απάγκιο" δεν θα μπορούσες να είχες δώσει Μαρία μου, στο διαδικτυακό σου σπιτικό γιατί όντος σε κάθε μου επίσκεψη φεύγω και πιο πλούσια, όχι πάντα γαληνεμένη όμως, μια και φροντίζεις τόσο ουσιαστικά να αγγίζεις βαθιά την καρδιά μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια Πολλά λοιπόν πρώτα για την γιορτή σου και άλλο ένα Χρόνια Πολλά για τον όμορφο σου κήπο που με τόση φροντίδα καλλιεργείς αυτά τα έξι χρόνια!
Πολλά πολλά και τα ΑΦιλάκια της καρδιάς μου!
Στεφανία μου, εσύ ξέρεις καλύτερα από "κήπους" και σπορές.
ΔιαγραφήΑκολουθώντας κάποιες φορές τις τεχνικές σου, αφήνω πίσω μου ό,τι αρνητικό χαλάει τη διάθεσή μου και προσηλώνομαι στο στόχο. Δουλεύει πάντως 😉
Σ' ευχαριστώ για όλα! Η αλληλεπίδραση που δημιουργείται μεταξύ μας, έχει αρχίσει να αποδίδει "καρπούς" 🌹
Χρόνια πολλά για την γιορτή σου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσες φορές έχω βρεθεί στο "Απάγκιο" πέρασα θαυμάσια. Καλή δύναμη για την συνέχεια με πολλές πολλές εμπνεύσεις και εκλεκτούς φίλους!
Καλώς την! Να περνάς Μάνια μου, όλο και κάτι βγάζουμε για κέρασμα.
ΔιαγραφήΡεφενέ, ξέρεις. Οι φίλοι είναι η σπεσιαλιτέ του καταστήματος!
Σ' ευχαριστώ!
Χρόνια πολλά και καλά για τη γιορτή σου πρώτα Μαράκι μου και μετά για το πολύτιμο Απάγκιο σου που είναι πια και δικό μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και ήμουν κατά του διαδικτύου, το ευγνωμονώ που χάρη σε αυτό γνώρισα τόσο αξιόλογους ανθρώπους και μεταξύ αυτών κι εσένα.
Πολλές φορές χαμογέλασα, γέλασα αλλά κι έκλαψα με τα γραφόμενά σου, ξέρεις εσύ.
Σ ευχαριστώ πολύ για όλα αυτά που με κάνεις να αισθάνομαι κάθε φορά που απαγκιάζω στο σπιτάκι σου.
Με όλη μου την αγάπη σε φιλώ 😘😘
Εκείνα τα χαρτομάντηλα με τα ταπεράκια, θα μου μείνουν αξέχαστα...
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για όλες τις ομορφιές που μοιραζόμαστε Ρένα μου ♥
Xρόνια πολλά πολλά στο απάγκιο και σε σένα γιατί πρέπει μέσα στον τόσο ρεαλισμό να υπάρχουν ιδέες και ιδανικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ για τις ευχές και το σχόλιο, Φλώρα μου!
ΔιαγραφήΧρόνια πολλά εις διπλούν Μαράκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλ μερσί Ευρυτάνα, μέγα Ιχνηλάτη της ιστορίας, και όχι μόνο!...
Διαγραφή