από θηρίο της ερήμου ζώο,
την έκανε οικόσιτο
κι ήτανε τρυφερή και διακριτική
και στην αφή τόσο απαλή
πιο απαλή ακόμα κι από γάτα…
Τώρα, πώς έγινε και, έτσι ξαφνικά
αυτή η τόσο εξημερωμένη μοναξιά
τον κατασπάραξε,
κανείς δεν ξέρει…
(Αργύρης Χιόνης – Ασήμαντα περιστατικά)
* * * * *
Στα παιδικά βλέμματα που καιροφυλαχτούν πίσω απ’ τα παράθυρα. Αν έχουμε το κουράγιο, ας βγούμε στα μπαλκόνια να χειροκροτήσουμε αυτά τα “έγκλειστα” παιδιά. Και να τους ζητήσουμε και μια τεράστια συγγνώμη. Αντί να καταναλώνουμε την εθνική μας συγκίνηση στα τηλεοπτικά παράθυρα και στα δάκρυα του κ. Τσιόδρα, ας δούμε πώς θα κάνουμε ζάφτι τα βουρκωμένα παιδικά μάτια που ψάχνουν με αγωνία μια χαραμάδα με φως. Στην αλληγορία του Σπηλαίου ο Πλάτωνας περιγράφει αυτήν ακριβώς την κοινωνία που ζούμε σήμερα. Οι σκιές στον τοίχο και οι αντίλαλοι απ’ τους δεσμοφύλακες, είναι η ψηφιακή αποτύπωση της “πραγματικότητας” έτσι όπως αυτή καθορίζεται απ’ τους τηλεοπτικούς μέντορες. Είναι άλλο να «Μένουμε Σπίτι» κι άλλο να καταντήσουμε σε κατοικίδια όντα που φοβούνται τις σκιές τους.
Φωτογραφία: Gregory Halpern
Φωτογραφία: Gregory Halpern
Πότε θα τελειώσει όλο αυτό Μαρία μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠονάω για όλα τα παιδιά που είναι φυλακισμένα.
Τα φιλιά μου.
Φοβάμαι ότι δεν έχει αρχίσει ακόμα, Ρένα μου.
ΔιαγραφήΜια πρόγευση παίρνουμε απ' το "μενού" που μας ετοιμάζουν οι "φωστήρες" μας.
Αγάντα και ψυχραιμία τώρα.
Φιλί γλυκό♥
'' Είναι άλλο να «Μένουμε Σπίτι» κι άλλο να καταντήσουμε σε κατοικίδια όντα που φοβούνται τις σκιές τους''...φοβερό! Έτσι ακριβώς γίναμε. Και ίσως δεν γίναμε, απλά φανήκαμε όπως ήμασταν: κατοικίδια που έγλυφαν ή δάγκωναν ανάλογα την εκπαίδευσή μας. Και πάντα υπήρχε ο φόβος, απλά τώρα ο φόβος αφορά το ''τομάρι'' μας. Αλλά κατοικίδια παραμένουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αυτά τα παιδάκια μας...σε τι κόσμο τα φέραμε; Τι κόσμο τους χαρίσαμε;
Καλημέρα Μαράκι μου
Απ' το βάθος της σπηλιάς, σε χαιρετώ και στέλνω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς.
ΔιαγραφήΑννούλα μου, η μόνη εναλλακτική "θεραπεία" για την ώρα, είναι να αποφεύγουμε την έκθεσή μας στην τηλεόραση.
Καλό σου απόγευμα...
Πολύ εύστοχα, Μαρία, αναφέρεσαι στην αλληγορία τού Σπηλαίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον.
Στο ενδεχόμενο ενός νέου εγκλεισμού πρέπει να αναζητηθούν άλλοι τρόποι προστασίας.
Πρέπει ν’ αρχίσει από τώρα η συζήτηση.
Ας οργανωθούμε μόνοι μας και ας φτιάξουμε τα προσωπικά μας "καταφύγια" Άρη μου.
ΔιαγραφήΦοβάμαι ότι ο εγκλεισμός έχει νομιμοποιηθεί στη συνείδησή μας, ως μόνο μέσον αποφυγής του ιού. Με όλο το λιβάνισμα που πέφτει διαρκώς απ' τις οθόνες. Μας διαφεύγει όμως ότι η ψυχαλογική καταρράκωση της κοινωνίας, είναι βούτυρο στο ψωμί των επίδοξων επιχειρηματιών που θεωρούν την πανδημία, ως ευκαιρία για "μπίζνες".
Τους χαιρετισμούς μου, ελπίζω να είστε όλοι καλά...
ποσο σωστη Μαρια μου
ΑπάντησηΔιαγραφήτο ιδιο νιωθω και εγω
κανενα δακρυ τους δεν πιστευω, μονο των παιδιων
να εισαι καλα γλυκια μου
σου στελνω την αγαπη μου
Τα παιδιά και τα μάτια μας! Αυτά να θωρακίσουμε, όχι μόνο απ' τον ιό, αλλά κυρίως απ' τα απόνερα της πανδημίας.
ΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου Κική μου.
Εξαιρετικό, Μαρία, θέτεις το θέμα όπως πρέπει...Το επιβεβαιώνω και το επαυξάνω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ Στρατή μου.
ΔιαγραφήΝα είστε όλοι καλά!
Μαρία μου το ποίημα και το κείμενό σου έρχεται να ενωθεί και με την δική μου ανησυχία. Τα παιδιά είναι τα θύματα αυτού του εγκλεισμού και όχι μόνο. Από τη στιγμή που μας προετοιμάζουν για μια ίδια κατάσταση από Σεπτέμβρη δεν ξέρω τι επιπτώσεις θα έχει όλο αυτό. Πάντως όχι κάτι καλό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου
Τουλάχιστον ας φιλτράρουμε αυτά που μας σερβίρουν, Ελένη μου.
ΔιαγραφήΈχει στηθεί μια ολόκληρη μηχανή χειραγώγησης και φόβου. Απ' τα ριάλιτι και τα τούρκικα σήριαλ, περάσαμε στην εποχή της δακρύρροιας του κ. Τσιόδρα. Έλεος δηλαδή!
Μέτρα, μέτρα, μέτρα....για ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ μας τάχα. Ξεχάσαμε τον άνθρωπο, τις ανάγκες, τις αντοχές, τη μοναξιά που βαραίνει τις πλάτες των ηλικιωμένων, τα χιλιάδες αναπάντητα ερωτήματα των παιδιών που απ’ την μια στιγμή στην άλλη ακύρωσαν όλα εκείνα που έζησαν, που κατάκτησαν, που ονειρεύτηκαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ας μην τα υποτιμάμε. Η αντίληψή τους είναι πολύ πιο υψηλή απ’ τη δική μας κι αν στην αρχή όλο αυτό φάνηκε σαν παιχνίδι στο τέλος η θλίψη και η μοναξιά πλημμύρισε την ψυχή τους.
Παιδιά με την ίδια σκανταλιά, την ίδια σπιρτάδα στα μάτια, έμειναν θεατές ενός περιορισμένου ορίζοντα, ο κόσμος του σπιτιού τους αθόρυβος και λίγος. Ακόμη και το αεράκι απ’ το ανοιχτό παράθυρο την μελαγχολία του έρημου δρόμου φέρνει. Απάνθρωπο είναι!
Μαρία μου σε μια πορεία πλεύσης στην αβεβαιότητα, τα παιδιά θα πληρώσουν το μάρμαρο.
Να είσαι καλά!
Σε φιλώ!
Τα παιδιά που ήδη έχουν βιώσει την πρώτη κρίση των μνημονίων, με άνεργους γονείς και λιποθυμίες στα σχολεία. Με συσσίτια ντροπής και κομμένο ρεύμα στο σπίτι. Κι αντί να σκύψουν πάνω απ' αυτά τα παιδιά, ψηφίζουν επαναφορά των αποβολών και της διαγωγής στα απολυτήρια. Κι εμείς τους χειροκροτάμε από κάτω. Αν αυτό δεν είναι ο απόλυτος παραλογισμός, τότε δεν ξέρω τι άλλο να περιμένουμε ακόμα.
ΔιαγραφήΝα είμαστε όλοι καλά και ν' αντέχουμε, Αννίκα μου.
Φιλιά πολλά!
Αυτή είναι η πολιτεία μας παιδιά, αυτά είναι τα μέτρα και οι συνέπειες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να πούμε την αλήθεια, σε περίπτωση πανδημίας, δεν υπάρχει θεωρητικά ουδεμία άλλη δυνατότητα χειρισμού της κρίσης παρά μόνο αυτή. Συνεπώς η καραντίνα. Άλλοτε αυστηρότερη άλλοτε χαλαρότερη. Εκτός αν θεωρούμε ότι έπρεπε να κυκλοφορούμε κανονικά έξω. Αυτό είναι ένα άλλο θέμα και οφείλουμε εδώ να το καταθέσουμε.
Συνεπώς έχουμε να διαχειριστούμε έναν εγκλεισμό που περιλαμβάνει μικρά παιδιά σε κλουβιά. Εδώ είναι τα δύσκολα. Νευρώσεις, ξεσπάσματα, ενδοοικογενειακές συγκρούσεις. Βέβαια αυτής της μορφής η καραντίνα περιλαμβάνει και περίπατους. Και απ ότι βλέπω έξω, γιατί βγαίνω καθημερινά, είναι γεμάτοι οι χώροι.
Άρα επικεντρώνουμε στο πως μπορούμε να διαχειριστούμε αυτήν την κατάσταση. Είμαστε εντελώς αμάθητοι, παντελώς έξω από τέτοιες πειθαρχίες και ανθρώπινο δέσιμο.
Ας ελπίσουμε να περάσει γρήγορα όλο αυτό.
Φιλιά Μαρία μου.
Γιάννη μου εξηγούμαι. Δεν υποστηρίζω πως έπρεπε να είμαστε όλοι "έξω". Κι εγώ βλέπω πως κυκλοφορούν έξω για άσκηση πολλοί, όπως κάνω κι εγώ άλλωστε. Με μέτρο και πάντα με το απαραίτητο sms. Οι συμπεριφορές (θα γίνετε 300 κιλά), τα τεντωμένα δάχτυλα, τα ανύπαρκτα τεστ και τα κουστούμια που μας ράβουν με πρόσχημα την υγειονομική κρίση, με βρίσκουν αντίθετη. Και λυπάμαι που ένας έγκριτος επιστήμονας (όπως λέγεται) γίνεται συμμέτοχος σ' αυτές τις ενέργειες, νομιμοποιώντας στη συνείδησή μας τα μέτρα που παίρνονται πίσω απ' την πλάτη μας. Ήταν εντελώς άκαιρο να ψηφιστεί νομοσχέδιο για την παιδεία, όπως άλλωστε δηλώνουν και οι ίδιοι οι καθηγητές. Το τελευταίο που χρειάζεται σήμερα η κοινωνίας μας, είναι παρωχημένους νόμους που παραπέμπτουν σε αλήστου μνήμης εποχές. Σε μια κοινωνία που είναι ήδη γονατισμένη απ' την οικονομική κρίση, χρειάζεται προσοχή, ενσυναίσθηση και φροντίδα για τους αδύναμους. Φοβάμαι ότι μετά τον κορονοϊό, θα ζήσουμε πάλι την κοινωνική ανισότητα στο πετσί μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω κι εγώ, βρε Γιάννη, να περάσει γρήγορα δίχως παρενέργειες, όμως.
Καλό Σαββατόβραδο να έχεις!
Α ναι μην το συζητάς Μαρία μου!
ΔιαγραφήΚοίτα, δεν είναι η ώρα ίσως να το πούμε, αλλά σαν κλείσει ο πρώτος γύρος από όλο αυτό, (γιατί θα υπάρξει και επόμενος), θα μιλήσουμε και θα τα πούμε.
Η Κυβέρνηση αυτή τη στιγμή ασκεί μια τέτοια πολιτική με "μαεστρία" που ειλικρινά δεν της το είχα. Βάζει στο πρώτο κάδρο την "επιστήμη". Μια επιστήμη όμως σαφέστατα πολιτική και εκείνη απολαμβάνει τους καρπούς.
Το λέω εδώ μεταξύ μας Μαρία. Αν στηνόταν αυτή τη στιγμή κάλπη η κυβέρνηση θα σάρωνε! Δυστυχώς! Δεν είναι ώρα να το αναλύσουμε αυτό αλλά θα το κάνουμε.
Έχουμε πολλά μα πολλά μπροστά μας να δούμε κορίτσι μου.
Φιλιά.
Γι' αυτό μιλούσα σε κάποια ανάρτησή μου πριν λίγες μέρες για κομπασμό και όσοι το κάνουν κρύβουν σαθρό υπόβαθρο. Η υποκρισία σε πολλά επίπεδα χτυπά κόκκινο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα παιδιά, όπως πάντα, όποτε μας συμφέρει τα σκεφτόμαστε πολλοί ενήλικες, πόσο όσοι είναι στην εξουσία. Είναι πάντα κι αυτά αριθμοί! Άμα εξυπηρετεί, θα τα ξαμολύσουμε και πάλι έξω, ίσως και με όποιο κόστος. Λυπάμαι που το λέω, όμως είναι μια πικρή αλήθεια. Σίγουρα δεν σκέφτονται έτσι όλοι όσοι είναι στην εξουσία, αλλά είναι πολλοί.
Το σκηνικό είναι τρομακτικό και θα συνεχίσει δυστυχώς.
Τα πρώτα πειραματόζωα είναι τα παιδιά της Γ΄ Λυκείου. Δεν μπορείς να φανταστείς πόση ανησυχία έχω και πόσο θυμό... Χέστηκαν για το τι περνάνε επίσης. Έλα μωρέ, λένε, έχουν χρόνο περισσότερο να διαβάσουν και... λιγότερη ύλη! Ότι έχουν φάει όλη την ηλιθιότητα στο κεφάλι τους πρώτη φορά μετά τον πόλεμο, δεν θέλουν να το βλέπουν. Η δουλειά τους να γίνεται και τίποτε άλλο! Μάλιστα, με τον πιο εύκολο, ανώδυνο και οικονομικό τρόπο! Σάμπως κι αυτά αριθμοί δεν είναι;
Για να τα λες εσύ Γλαύκη μου, έτσι θα είναι. Και ξέρω πόσο μετριοπαθής είσαι και πόσο καλά ζυγίζεις τα λόγια σου (ο θηλυκός Τσιόδρας ένα πράγμα).
ΔιαγραφήΚάπου διάβασα πως προετοιμάζονται και σενάρια για τους μαθητές που -μοιραία- θα κολλήσουν τον ιό μόλις ανοίξουν τα σχολεία. Ελπίζω τουλάχιστον να έχουν καλή διαγωγή στον έλεγχο...
Για να δούμε, για να δούμε πώς θα συμπεριφερθούμε όταν μας αφήσουν έξω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα παιδιά ποτισμένα από την στάση των έγκλειστων γονιών, θα δράσουν σαν καθρέπτες και ας τολμήσουν να αντιδράσουν αλλιώς!
Εμείς οι "μεγάλοι", για λίγο θα δείξουμε πως πήραμε το μάθημα μας, αλλά πολύ γρήγορα η πολιτεία θα μας βάλει στη θέση μας, αν τολμήσουμε να αντι-μιλήσουμε...
Ότι είναι να γίνει θα γίνει, όπως λέει και το τραγουδάκι!
ΑΦιλάκια με πραγματική Καλή Λευτεριά!
Πλην κάποιων εξαιρέσεων (που πάντα θα υπάρχουν) μια χαρά συμπεριφερόμαστε και πειθαρχούμε στα μέτρα. Σ' εμάς χρωστάνε τα "ικανοποιητικά ποσοστά εξάπλωσης" που λένε ότι έχουμε σαν χώρα. "que sera sera" Στεφανία μου...
ΔιαγραφήΝομίζω ότι τα προβλήματα στην κοινωνία τώρα με την καραντίνα, έχουν φανεί, όσο ποτέ Μαρία μου. Οι ισορροπίες στην οικογένεια, στα ζευγάρια, στους φίλους. Η καραντίνα ξεγύμνωσε πολλές προβληματικές συμπεριφορές αλλά και πτυχές της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ συγνώμη πάει προς όλα τα παιδιά του παρόντος και του μέλλοντος που κάθε μέρα αποτυγχάνουμε να βάλουμε τον πρώτο λίθο για μια καλύτερη Ελλάδα, έναν καλύτερο κόσμο.
Η κριτική μας σκέψη έχει πάει περίπατο, μαζί με την λογική. Δεν ξέρω αν έχουν στείλει sms ή αν έχουν ταυτότητα. Πάντως εμείς, θυματικά, συνεχίζουμε να αποπλανούμαστε από το λεγόμενο "χαζοκούτι".
Ο Πρίντεζης είπε σε μια συνέντευξη, δεν βγήκα ποτέ σε αντίθεση με άλλους, να πω "μένουμε σπίτι". Γιατί εγώ ζω σε ένα μεγάλο σπίτι. Ξέρω φίλους που με δύο και τρία παιδιά, ζουν σε πενήντα κι εξήντα τετραγωνικά. Αυτό δεν είναι εύκολο.
Νομίζω πως θα καταλήξω σε αυτό που έγραψε το Αριστάκι στην προηγούμενη μου ανάρτηση. Δεν έχουμε ενσυναίσθηση. Ούτε για τους γύρω μας, ούτε για τον εαυτό μας, το παρόν ή το μέλλον.
Συνεχίζουμε παθητικά κι ότι γίνει.
Βοήθεια μας!
Συγνώμη για το σεντόνι. Αλλά αφού δεν βγαίνω εγώ, ας βγαίνουν τουλάχιστον οι σκέψεις μου!😂
Φιλί γλυκό!
Άπλωσε ελεύθερα το σεντόνι της σκέψης σου, Μαρίνα μου.
ΔιαγραφήΔεν ξέρω ποιος είναι ο Πρίντεζης, αλλά σωστά τα λέει.
Συμφωνώ σ' όσα λες και συναισθάνομαι την αγωνία σου για το μέλλον που διαγράφεται συννεφιασμένο. Να σου στείλω ένα μεγάλο φιλί και τη σκέψη μου. Αγάντα...
Το μέλλον είναι τα παιδιά Κανελλάκι μου η νέα γενιά.. και σ αυτά πρέπει να είναι η σκέψη μας πάντα.. τους οφείλουμε μια μεγάλη συγνώμη.. για ότι έχουμε κάνει χωρίς την άδεια τους...εκείνα οι αποδέκτες των πράξεων μας.. και πως να τα κοιτάξουμε στα μάτια..χωρίς να σκύψουμε το κεφάλι; δεν φταίνε εκείνα για κανένα κορονοιό και όμως βιώνουν τις συνέπειες μιας τραγικής κατάστασης..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι νοήμονες άνθρωποι καταλαβαίνουν Μαράκι μου ποιο είναι το σωστό και πιο το λάθος..το θέμα είναι πως αυτό που βλέπεις γύρω σου δεν μπορείς να το αλλάξεις εκεί καταλαβαίνεις πως είσαι ο τελευταίος τροχός της αμάξης και οι παράπλευρες απώλειες εσύ...
δεν θέλω να φοβάμαι και δεν θα το κάνω αυτό στο εαυτό μου.. όπως δεν θέλω να φοβούνται και τα παιδιά και τα εγγόνια μου είμαι θυμωμένη ..ακόμα και με τον εαυτό μου γιατί δεν μπορώ να κάνω κάτι και που είμαι ακόμα ένα πρόβατο..!!
Μακάρι κάποτε να αλλάξει αυτό..και τα σημερινά παιδιά να βρουν δρόμους προσβάσιμους στην κατανόηση, στην αλληλεγγύη και στην αγάπη στο πλησίον τους.!!
Την αγάπη μου πάντα..!! ☹
Και την δική μου αγάπη και απέραντη εκτίμηση γι' αυτό που είσαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι όλοι οι άνθρωποι να είχαν λίγο απ' το χαρακτήρα και τις αρχές σου...
Φιλιά πολλά Ρούλα μου♥
Χριστός Ανέστη Αυτή η κλεισούρα δεν ξέρω αν μας έχει κάνει καλό ή κακό όμως μας έχει αλλάξει σίγουρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΡάιτ του δε πόιντ ☺
ΑπάντησηΔιαγραφή♥