"Προσοχή!... κυκλοφορεί αγάπη"

 Ελάτε τώρα. Ας μην είμαστε ειλικρινείς. Ας πούμε πως είναι ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα ψυγείου, πατιναρισμένα στο χρώμα που έχουν τα πασχαλινά αυγά. Ένα ρομαντικό γεύμα αλά καρτ, σε έλεγκαντ εστιατόριο. Μια σούπερ προσφορά: αφροδισιακό μενού και διανυκτέρευση σε πεντάστερο, μόνο εβδομήντα ευρά. Προσομοιωτής αγάπης σε τιμή ευκαιρίας. “I love you” γαζωμένο σε μπλουζάκια, καρτούλες, βραχιολάκια και γκατζετάκια. Πάντα υποκοριστικά και θλιβερά προβλέψιμα και επαναλαμβανόμενα. Την επόμενη μέρα αποκαθηλώνονται, χώνονται σε πλαστικές σακούλες τζάμπο και περιμένουν υπομονετικά το επόμενο ερωτικό καρναβάλι.

Μωρό μου ξύπνα, φτάσαμε...

Βλέποντας αυτό το ολιγόλεπτο βίντεο απ’ τη Μηχανή του Χρόνου (του Χρ. Βασιλόπουλου), διαπιστώνω πως κρύβει τον ορισμό της απόλυτης αγάπης. 

Ο έρωτας στα χρόνια της λέπρας. «Ο εισερχόμενος να αποθέσει κάθε ελπίδα». Η επιγραφή κοσμούσε την κεντρική πύλη της Σπιναλόγκας. Όποιος έμπαινε μέσα, τελείωνε. Κι όμως ο έρωτας αποδείχθηκε ισχυρότερος απ’ το φόβο για το χτικιό. Ζευγάρια που δεν άντεχαν το χωρισμό, στοιβάζονταν παρέα στις βάρκες που τους οδηγούσαν στο κολαστήριο. Ζήσανε έρωτες, γάμους, γλέντια με γραμμόφωνα και τραπεζώματα, κάνανε παιδιά, στήσανε τις ζωές τους πάνω στις πέτρες και αναμετρήθηκαν με την κόλαση.

Επετειακό απόσπασμα, αξίζει να το δούμε και να το αποθηκεύσουμε στο θυμικό μας.

Τα χρόνια πέρασαν, γίναμε περισσότερο εξελιγμένοι μα λιγότερο άνθρωποι κι αντί να καταργήσουμε τα κολαστήρια, αλλάξαμε απλά την ταμπέλα. Τα παλιά τα κάναμε "αρχαιολογικούς χώρους" και τα σύγχρονα τα βαφτίσαμε ”Κέντρα Φιλοξενίας”. 
Οι ΣΥΝάνθρωποι που γλυτώνουν το βυθό μιας θάλασσας, εντοιχίζονται στο μοντέρνο αποθετήριο ψυχών. Όσα "κουρέλια" χαλάνε την αισθητική και την ομοιομορφία της σάλας μας, πρεζόνια, οροθετικές γυναίκες, μετανάστες και άστεγοι, τσουβαλιάζονται και "φιλοξενούνται" μακριά απ' τον "υγιή" ιστό της κοινωνίας μας. 
Αντί για το αστέρι που κάρφωναν οι ναζί στις "αντικοινωνικές ομάδες", θα μπορούσαμε ενδεχομένως να χαράζουμε κυνικά στο δέρμα τους ένα:
"I love you"

♥ Μέχρι να φουσκώσει η θάλασσα και να ξερνάει στην πόρτα μας πνιγμένα μωρά, ας γιορτάζουμε ευτυχείς και ανίδεοι, μέρες αγάπης και έρωτα...

♥ Εναλλακτικά, ας φλερτάρουμε λίγο με την ευθύνη μας... 

♥ Ας ερωτευτούμε τις αλήθειες μας...

♥ Κι ας αγαπήσουμε γοητευτικούς ανθρώπους... 

♥ Που αγαπιούνται με φαντασία, τόλμη, πείσμα και τρέλα... 

♥ Σε λάθος πλαίσιο. Δίχως ηλιοβασιλέματα και χρυσαφένιες ακρογιαλιές... 

♥ Αλλά εκεί που ο θάνατος τους βάζει τελεσίγραφα... 

♥ Κι όσες καρδιές σφυροκοπούν κάθε δευτερόλεπτο, 

όχι για επιβίωση, από αγάπη

αν μπορούσαμε να τις ακούσουμε και να συντονιστούμε στον ίδιο παλμό 

θα γινόταν ξαφνικά μια πανανθρώπινη εκκωφαντική συγχορδία 

μόνο έτσι προχωράει ο άνθρωπος στο μέλλον

με κοινό παλμό και βηματισμό ♥♥♥

Φωτογραφικό υλικό απ' τους ιστότοπους:

http://www.stekipallinis.gr/

http://www.mama365.gr/2452/12-fotografies-poy-afhsan-epohh.html

http://www.tovima.gr/

http://www.agelioforos.gr/

http://www.enallaktikos.gr/

http://www.iefimerida.gr/