Έχεις και Rolls Royce, πάμε μια βόλτα;

Αχ, σας παρακαλώ, με πάτε μια βόλτα στον πλανήτη σας;

Να περάσετε αύριο το πρωί και να μου κορνάρετε να κατέβω. Θέλω να εντυπωσιάσουμε τα πλήθη, χρυσή μου. Να σας δουν κάτι λαϊκές γυναικούλες στη γειτονιά, αυτές με τ’ αμπέχονα και τις αφάνες, ξέρετε, και να φάνε τη σκόνη μας. Τον καπνό του πούρου μας. Τον οξυζενέ της πυρόξανθης μπούκλας μας. Τη μούχλα του ροκφόρ μας. Τσοκαρίες όλες τους, αγνοείστε τις.

Προσκυνώ το κοινωνικό μήνυμα που περνάτε μέσα απ’ τις φωτογραφίες σας. Η γυναίκα με το λευκό βολάν, στο βολάν ενός λευκού αυτοκινήτου. Τι σύλληψη! Μένω λίγα τετράγωνα πιο κάτω από εσάς. Και λίγα επίπεδα, για να είμαι ακριβής. Εδώ, βέβαια, δεν έχουμε άνετους δρόμους με πλατάνια και κλαίουσες, μόνο κάτι στενά της συμφοράς, με πλέουσες λακκούβες και θλιβερές μπουγάδες στα συρματόσχοινα. Λαουτζίκος, μη δίνετε σημασία.

Λίγες αράδες παρακάτω απ’ τη στήλη του life style, είναι κάτι λασπωμένες φωτογραφίες απ’ τη Μόρια. Ότι κάτι ταλαίπωροι πρόσφυγες εκεί χάμω, βουλιάξανε -λέει- στις προχτεσινές βροχές. Και πως κάτι ελεεινά παιδάκια -λέει- είναι στοιβαγμένα σε τόνους σκουπιδιών και λάσπες. Το μόνο που με ανησυχεί, είναι μη μας έρθουν τίποτα αδέσποτες λάσπες προς τα δω. Και λερωθεί η Rolls Royce. Και το λευκό φόρεμα με το βολάν που έχει ακάλυπτο τον ένα ώμο. Και οι λευκές γόβες, επίσης. Εσείς, μην πτοείστε. Να φοράτε τα εντυπωσιακά μαύρα γυαλιά σας, για να μην βλέπετε τη μαυρίλα τους. Ο δρόμος για την κανονικότητα, έχει μόνο λευκές αποχρώσεις. Ουδεμία χρωματική απόκλιση είναι αποδεκτή.

Το πολύ-πολύ, να το σπάσουμε με λίγο σικλαμέν.

Αυτό της τσιχλόφουσκας. Ξέρετε.

Όσο θα διαρκέσει κι αυτό το ταξίδι με τη Rolls Royce.

Υ.Γ. Οι κλεμμένες εντυπώσεις μου, πάντα στη διάθεσή σας. Λατρεύω ζωή με άρωμα τσιχλόφουσκας.